hoofdstuk 8

181 10 0
                                    

Toen kwamen we aan bij  het huis van Nicoline. Het was een mooi groot huis. ''Ga maar binnen'' zei ze vriendelijk. Ik ging achter haar, want ik vind het nogal genant om eerst te lopen :). We gingen door de gangen. Daar een deur, hier nog een deur. Toen kwamen we in de woonkamer. ''ga maar in de zetel zitten''. Zei Nicoline, met een lieve stem. ''Wil je iets drinken'' vroeg ze. ''euhm, een beetje water alsjeblieft'' antwoorde ik terug. Toen kwam Nicoline aan met 2 glazen water, zette ze op het salontafeltje, en ze kwam naast mij zitten. Ze zette de muziek van de tv aan, en begon tegen mij te praten. Ze draaide zich naar mij en vroeg ''Hoe gaat het nu eigenlijk op school?'' vroeg Nicoline. ''Goed, ja goed. Zei ik twijfelend. ''Danaë, wat is er? Gaat het wel?'' ( Ik word namelijk gepest omdat ik zo goed overeen kom met de leerkracht, gisteren hebben ze mijn boekentas uitgekapt op de speelplaats, en hebben dan op al mijn boeken gesprongen. Ze hebben me op de grond geduwd, recht in een plas.) ''eum, niks hoor'' loog ik. ''Danaë, ik zie dat er iets is, je kan me alles zeggen he. Zei ze vriendelijk. ''dat weet ik'' zei ik. 

Dromen komen uitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu