hoofdstuk 12

231 9 1
                                    

Jana, maakte haar vuist klaar om me te slaan. ''Stop'' riep een stem in de verte.  Het was Nicoline.  ''Wat is hier allemaal aan de hand?'' vroeg Nicoline boos aan Jana. ''Ah, ja! Da was te denke eh. Mevrouwtje is er weer voor da mislukt ding hier eh!'' riep Jana tegen Nicoline. ''Jana, als de directeur hoort wat jij allemaal zegt, ga je dan wat anders piepen?'' vroeg Nicoline. Ik moest mijn lach inhouden, maar ik voelde me toch wel bang. ''En ja, ik kom op voor Danaë. Want ik geef om haar. Je kan haar niet zo maar slaan?'' zei Nicoline boos. Ik heb haar nog NOOIT boos gezien. ''Pff... Jullie vuile ***'' schelde Jana nog. Toen liep ze weg, stak haar middenvinger nog is uit en liep weer door. ''Waar ging dat over?'' vroeg Nicoline bezorgd. ''Ik, ja, euhm.. Ik voelde me nog trillen. ''Kom is hier'' zei Nicoline lief, en ze gaf me een knuffel. ''Gaat het?'' vroeg Nicoline bezorgd. "Ja hoor" loog ik. "Wil je me vertellen waarover dat ging, Danaë'ke''? Vroeg Nicoline opnieuw. "Euhmm... Ja...ik..euhmm

Dromen komen uitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu