Thabbi point of view
tulala lang akong nakatingin sa bintana nang classroom namin, ang dami kasing nagbago sa bahay simula nang mawala si mom. ni halos Wala narin akong uga rito sa school. panay lutang at kung saan-saan umaabot ang isipan ko.
"hoy tulala kananaman diyan! " natauhan lang ako nang singhalan ako nang Jane nato. tinanggal ko ang paningin ko mula sa bintana at pinag-tuonan ng pansin itong makulit kong kaibigan.
"ano ba'ng bumabagabag diyan sa isipan mo ha? napapadalas nayan" dagdag paniya.
nagpakawala ako nang buntong hininga tsaka siya hinarap
"Ewan ko Jane eh, pero ang dami kasing nagbago sa loob nang bahay this past few weeks" malungkot kong sabi. humalukipkip ako tsaka sumandal sa likod ng upuan ko.
"normal naman talaga ang ganyan, sempre hindi kayo sanay na wala na ang ilaw nang tahanan ninyo" aniya. hindi naman kasi iyan ang iniisip ko.
"hindi 'yan ang ibigkong sabihin" sagut ko
"eh ano? " masuri niya akong tiningnan.
sasabihin ko ba?
kasi naman tuwing umuuwi kasi ako sa bahay palagi kong naaabutan si kuya Zack na nag-aayos nang mga ibat ibang klaseng baril, minsan nga nakikita kopa 'tong nakalapag sa table nang kwarto niya.
kapag sa umaga naman, nakikita ko siyang nagpapractice bumaril. Si dad naman palagi nangang busy, mas lalo pa'tong naging busy nang mawala si mom.minsan nga hindi ko siya naaabutan sa bahay eh
Si abi naman nawala ang kamalditahan niya,napalitan nang pagiging seryuso at snobber. minsan nga lang niya'ko pansinin sa loob nang isang linggo eh
iyong tipong ang cold cold na nang loob nang bahay dahil lahat sila naging seryuso at busy sa kani kanilang trabaho
"hoy natulala kananaman! " bumalik agad ako sa ulirat nang muli akong sigawan nang Jane nato
"h-haa? " wala sa sariling nai-saad ko
"diyosko naman po! " aniya
"s-sorry wala talaga kasi ako sa mood ngayun" aniko tsaka nagpakawala nang buntong hininga
After 1 hour ay uwian na namin, sabay parin kami ni jane na lumabas mula sa campus
"sure kabang hindi kana sasabay sakin? " muli niyang tanong
"don't worry susunduin naman ako ni gio ngayun" nakangiti kong sambit, nagpaalam naman siya tsaka pumasok nasa kotse, kinawayan niya'ko bago pinaharurut ang sinasakyan niya.
muli kong itinuon ang paningin ko sa daan, tiningnan ko ang oras eksaktong 6:00 na nang gabi
"bakit ang tagal naman niya" usal ko sa sarili, naglakad lakad lang ako rito pabalik balik habang sinisipa ang maliliit na bato dahil napapagod na talaga ako kakahintay
"oh Ms. Fevas bakit hindi kapa umaalis?" tanong sakin nong prof namin sa math
"ah may inaantay pa po kasi ako" nakangiti kong sagut
"ganon ba, sige mauna nako ingat sa pag-uwi" aniya tsaka pinabusina ang sasakyan at umalis
---
parang gumuho ang lupang kinatatayuan ko nang may marinig akong parang bombang sumabog
"AHHHHHHHH! "
"sunog! "
"may mga studyante pabang natitira sa loob!? "
"jusqqq parang bomba ata iyong sumabog! "
YOU ARE READING
Heartless Ft.Criminal (COMPLETED)
De Todoall i want is to revenge, so I made her hostage against her family, but unexpectedly she also captured me, my heart..
