Trapped on earth 616

Het Washington monument

Peter doet zijn pak aan en gaat naar buiten.
"Houdt het gloei dingetje veilig, het is bewijs." Zegt Peter.
"Goed." Zegt Ned.
"Ze zijn onderweg." Zegt Peter.
"Wees voorzichtig Peter." Zegt ik.
Hij knikt en gaat weg. En ik ga naar mijn kamer. Maar dan zie ik Liz en ze zegt dat ze gaan zwemmen.
"Een rebelse activiteit is goed voor het moreel. Ik heb het gehoord in een Ted talk." Zegt ze.
Ik trek mijn zwemkleren aan en ga met haar mee. Als ik naar boven door het dak raam kijk zie ik Peter zitten ik zwaai even en hij zwaait terug. Na dat we klaar zijn met zwemmen ga ik snel naar bed.
——————————————————

Volgende ochtend
Liz en ik kloppen op Ned en Peters deur.
"Ned, Peter komen jullie nog, anders komen we te laat." Zeggen Liz en ik.
"Oké, wacht." Hoor ik Ned roepen.
"Hé, Ned waar is Peter?" Vraag ik.
"Hij is nog niet terug gekomen." Zegt Ned.
Ik word nu wel een beetje bezorgd. Hij is helemaal in zijn eentje achter die boeven aan. We gaan met de bus naar de wedstrijd.

Als we eenmaal daar zijn moeten we onze telefoons inleveren. Ik sta achter de schermen en ze zijn nu in de laatste ronde. MJ geeft het winnende antwoord en iedereen begint te juichen.

Na de wedstrijd gaan naar het Washington monument. Om naar binnen te komen moeten we eerst door metaaldetectors enzo. En Ned ziet dat Peter hem gebeld heeft en belt hem.
"Oh, Ned en Y/N jullie leven nog." Zegt Peter.
"Peter gaat het?" Zeg ik.
"Ned, Y/N waar is het gloei dingetje?" Zegt Peter.
"Veilig in mijn rugzak." Zegt Ned.
"Luister, dat ding is gevaarlijk." Zegt Peter maar wij horen het niet goed door het geluid om ons heen.
"Je hebt het tienerkamp gemist." Zegt Ned.
"Luister even!" Zegt Peter maar ik onder breekt hem.
"We zijn in het Washington monument." Zeg ik.
Maar Liz pakt Ned's telefoon.
"Peter ben jij dat?" Vraagt ze.
"Hoi Liz. Kan je me Ned weer geven?" Zegt Peter.
"Je boft dat we gewonnen hebben. Ik wil boos zijn, maar ik ben eerder bezorgd. Wat is er aan de hand met jouw?" Zegt ze.
"Liz, ik moet echt met Ned praten het is heel belangrijk." Zegt Peter.
Maar ze moet de telefoon op de lopende band leggen, waardoor de verbinding verbreekt.

We gaan in de lift omhoog. En dan zie ik iets in Ned's rugzak gloeien.
"Ned pas op!" Roep ik maar we kunnen niks meer doen.
Er komt een soort lezer en de lift gaat kapot. Iedereen raakt in paniek maar de medewerker zegt dat ons geen zorgen hoeven te maken. We gaan een voor een voorzichtig uit de lift. Maar steeds meer kabels gaan kapot. Ik hoop dat Peter ons op tijd komt helpen. En dan valt de lift naar beneden en dan stopt hij met vallen. Ik kijk naar boven en zie een web van Spider-Man. Het web raakt los en we vallen weer. Dan blijven we haken en valt Spider-Man naar binnen en vallen we weer. Spider-Man schiet snel een web en houd ons tegen.
"Hé, hoe gaat het? Maak je geen zorgen ik heb jullie." Zegt Spider-Man.
En dan begint Ned te juichen en te springen.
"Hé hé, grote gast niet bewegen." Zegt Spider-Man snel.
"Sorry, meneer."zegt Ned.
Spider-Man trekt ons langzaam weer omhoog brengt ons naar de bovenste verdieping.
"Dit is jullie stop. Kom op, mensen, opschieten." Zegt Spider-Man.
Ik ben de laatste in de lift. Ik wil net de hand van de docent pakken, wanneer de lift naar beneden stort. Ik probeer Peter's hand te pakken maar dat lukt net niet. Hij schiet een web om mijn pols en trekt me voorzichtig weer omhoog.
"Je bent oké. Je bent oké. Oké." Zegt Spider-Man.
"Oh mijn God." Zeg ik geschrokken.
"Goed zo." Zegt hij.
"Kom maar naar boven. Achteruit, jongens." Zegt de docent.
Hij pakt mijn hand en trekt mij naar binnen.
"Je bent in orde." Zegt de docent.
"Dus uh, is iedereen oké?" Zegt Spider-Man.
Ik knik. En dan valt Spider-Man naar beneden.
"Spider-Man!" Roep ik bezorgd.
"Dankjewel." Zegt de docent.
"Ben je echt vrienden met Peter Parker?" Roept Flash naar beneden.