Mother's Daughter

Helen

Önemli Not; Mcu ve X-Man evreninden herkes var ama Pietro ile Peter farklı insanlar.

Bazen havanın ciğerinize gitmek yerine ciğerinizi sıktığını fark edersiniz. Başta yaşamamın bir yalan olduğunu öğrendiğimde tüm hissettiği bu olsada yaşamamın değil ebeveyinlerimin yalan olduğunu düşündüm.

Sonra ise hiç kimsenin suçlu  olmadığını fark etsemde şu an Peter Maximoff salağını daha iyi anlıyordum. Ama aramızda ki farklar hariç. Onun babası bir kaçak ve o bir mutant. Tony Stark'ın kızıyım ve makineler veya matematikten anlamam.

Peter'ın bile babasına benzediği yönler vardı. Ben ise tamamen annemim. Siyah saçlarım hariç.

Kafamdaki düşünceleri atarak çantamı omzuma taktım. Muhtamelen tek kolunu taktığım için sağ omzum ağrıyacak ama çokta umrumda değil.

Sasha annemin yanağına sulu öpücüğümü kondururken öğle yemeğimi aldım.

'' Küçük fare akşama dışarı çıkacağız. Charles'in okulunda kalmak ister misin?''

'' Evet. Sonuçta bana kardeş yapmak için yalnızlığa ihtiyacınız olacak.''

Bunu söylememle annemin elindeki terliği kapıdan çıkan bana atması bir oldu. Ama ben kapıyı hızla kapatığım için terlik kapıya çarptı.

Annem eski Redroom ajanlarındandı. Babam ise mutant. Ben ise sıradanım. Dövüşten falan anlamam, dahi sayılmam, sadece iyi bir gazeteci olacağım. Sanırım Steve amcam için idael torunum... 

Okulun girişinde Lize bakan avanak Peter'ın (Parker) kapşonunda ki şapkayı ona kapattım.

'' Tanrım başbelasısın Helen."

" Pete bunu Lize salya sümük bakarak söylemesen belki alınırdım."

O göz devirirken ben arkadaşım Mj ye yaklaştım.

" Selam dahi kız."

" Eğer Peter'la arkadaş olmasaydın inanırdım."

Kahkaha atarken kolumu omzuna attım.

" Benim lafımı bana mı soktun?''

Kafasıyla onaylarken sınıfa adımladı. Ders fizikti ve bilin bakalım kim bu ders uyuyacak? DOĞRU TAHMİN BEN.

Fizikten anlamyan ben yoklama alındıktan sonra her yerde uyuma foksiyonumu kullanarak bilmem kaçıncı rüyama giriş yaptım.

Hocamında benden gaz etmediği için pek karışacağını sanmıyordum.

Ama yanıldım. Beni kaldırıp soru çözdürmeye falan çalıştı .

"Pardon hocam ama ayıkken çözemediğim soruyu uykuluyken nasıl çözeyim? Sevgiler saygılar."

Bunu dememle sınıftan kovulmam bir olmuştu.

Neyse en azından 40lı yaşında artık poposu sarkmaya başlamış bir kadından ders dinlemeyeceğim. Yeyyy!

Tüm bu olanların beni darlamasıyla çocukluk aşkımın beni araması ard arda olunca. Sadece çocuğun beni araması bile 500 metre koşusuna katılmıştan beter yaptı.

" Efendim okların  prensi."

"Helen bir sorun mu var nefes nefesesin?"

Var da sorun kalbimde sen niye meraklanıyorsun? Seni ne ilgilendiriyor ?

" Ders fizikti de hocadan kaçarken şey ettim herhalde."

" Dikkat et kendine. "

Yemin ederim çocuk benim 15 yıldır değer vermediğim bedene daha çok değer veriyor. Senin kalbini yerim...

" Ederim. Laura teyze nasıl? Pietro götleği napıyor? Bu arada Nathaniel olan değil diğeri?"

Arkadan kahkaha duymamla .
Clint amcaya rezil olduğumu anladım. İnsan bir uyarır değil mi sevdiceğim be? Aynısını sana yapmayan çikolata yesin. Yapmazsam garantiye alayım kendimi değil mi?

" Beni rezil ettiğim için teşekkür ederim Bart!"

" Tanrım babama yardım ediyordum nerden bileyim küfür edeceğini?"

Telefonu eline aldığı için ve sesi net geldiği için hoparlörden çıkmıştı.

" Helen Tony'i sevmediğini biliyorum ama gelemez misin? "

"Barton sınırını zor-la-ma. "

Alınmayın ama birini sevmem  o pislik adamla olmamı sağlayamazdı.
O annemin katiliydi. Annemi metres yerine koyan adam.

" Ben sadece senide görmek istedim. "

İçimi sımsıcak yapan bu ses beni bir an ikna bile edebilirdi.

" Barton sen bir şeyi yapmamak istediğini söylediğinde ben sana saygı duyuyorum. " 

Bunu söyleyip onun suratına telefonu kapadım.