Hocam Mı Kocam MI

Ritim 0.1

Merhaba canlar yeni hesap ve düzenlenmiş kurgu ile tekrar sizlerle beraberim. 

Hadi başlayalım :)

Zehra anneyi o kadar çok özledim ki bunu anlatamam sonuçta o kadar sene bak bana. Öz ailemi bir uçak kazasında kaybettikten sonra yetimhanede 3 ay geçirdim ardından Zehra anne ve Kemal babam beni evlat edinmişti. Ben o aralar 10 yaşlarımdaydım ama dün gibi hatırlıyorum her şeyi. Zehra annemlerde Selin ablam ile büyüdük. Ben 16 yaşıma geldiğimde Kemal babam vefat etmiş ve onun ölümünden sonra Zehra annem kahrolmuştu içine girdiği psikolojik çöküntü yüzünden felç kalmıştı. Selin ablam mastırını tamamlayıp yurt şirketin başına geçince Zehra anneyi özel bir huzur evine yerleştirmiştik. Selin ablam ayda bir gelmeye çalışır Zehra anneyi ziyaret ederdi bense her hafta sonu ziyaretine giderdim. Bu günde onlardan biriydi fakat bu günü farklı kılan benim doğum günüm olması. Arabama binerken bunlar aklımda dolanıyordu.

Telefonum yanıtlayıp sesi dışarıya verdim.

- eşek kadar oldun kız

- sana da günaydın Selin abla diyerek gülümsedim.

- günaydın bir tanem. Mutlu yıllar iyi ki doğdun.

- teşekkür ederim ablacım. Nasılsın? 

- iyiyim güzelim ne yapıyorsun bakalım? 

- Zehra annemin yanına gidiyorum. Sen ne yapıyorsun? 

- şirketteyim tatlım. Bir doğum gününü kutlayayım, birde faturaları hallettim onu ​​haber veriyim dedim.

- iyi yaptın ablaların en güzeli 

- hemen sululuk 19 oldun Mervem aa oluyor mu böyle! 

- sen nasılda kızamıyorsun bana 

- eşek sus bakayım derken kahkahasını tutamamıştı Selin ablam.

muzip bir sesle 

-Sustum 

diyerek gülümsedim

- annemi öp benim için Merve en kısa zamanda ziyarete geleceğim.

- peki ablacım dikkat et kendine.

- sende güzellik bu arada hediyen kargoda gelir yarına.

- ablaa sus bak alırım ayağımın altına 

- seni seviyorum abla

- bende seni seviyorum Merve dikkat et kendine.

- Sende bir tanem öptüm.

- bende.

Neredeyse tüm yol konuşmuşuz ablamla. Geldiğimde arabamı park edip yan koltuktaki manolyaları alıp büyük kapıdan girdim. Zehra annemin en sevdiği çiçektir manolya. Artık ezbere bildiğim merdivenlerden çıkıp gözüm kapalı bulacağım odaya doğru ilerledim. Yatağında yatan anneme gidip sarıldım alnını öpüp Selin ablamdan diye fısıldadım kulağına. Dudakları kıvrılırken dudak hareketleri ile "i iyiki doğ .. doğdun" dedi. Gözümden akan yaşa aldırmadan elini avcuma alıp içini öptüm "senin sayende bu günlere geldim annem, sen olmasan ben kim bilir ne olurdum" dedim. Zehra annemin de gözünden yaş gelince elimle silip "şşşt yakışıyor mu o yeşil gözlere yaş, görmeyeyim bir daha" tekrar gülümseyince bende güldüm. Zehra annem ile 3 saat boyunca oturup anlattım okulu, son sınıf olmamı, Selin ablamın neler yaptığını. Doktorun yanından ayrılıp binadan çıkarken tekerlekli sandalyedeki yaşlı bir amcanın yere düştüğünü görünce o tarafa doğru koştum. Amcayı yerden kaldıramıyordum ve allah aşkına bu bakıcılar nerede ki "sandalyeyi düzelt ben kaldırırım" diyen sesle hemen sandalyeyi düzelttim ve adam yaşlı amcayı yerden alıp sandalyeye oturtmasına yardım ettim, o arada da bakım hizmetlileri gelip amcayı aldılar.

 Amcanın arkasından bakarken

"merak etme iyi iyi olacak" diyen sese döndüm, döndüm de karşımda duran yunan tanrısı ile nefesim kesilmedi değil analar neler doğuruyor diye içimden  konuşurken bu böyle bir yerde ne işi var diye düşünmedim de değil. 

Silkelenip kendime gelince "affedersiniz endişelendim biraz, size de teşekkür ederim yardım için" diyerek elimi uzattım

"Ben Merve" Gülümseyerek" Barış "dedi." Memnun oldum ". 

"Bende"

"Tekrar teşekkür ederim, iyi günler" diyerek arkamı dönmüştüm ki bana seslendi

Merve? ...
____
Yakında görüşmek üzere canlar.