8.BÖLÜM

190 12 0
                                    

Arkadaşlar çok sevindim vote yaptığınız icin hepinize teşekkür ederim iyi okumalar

İstemeyerek kapıya yöneldim, ve kapıyı açtım. Levent gelmişti ödevleri almak için. Ona bakarak ;

"- Ödev falan yok!" dedim sinirle.

"- Wowowow sakin ol şampiyon." dedi şaşırmış tavrıyla.

Ağlayarak leventin omzuna kafamı koydum.

"- Hastaneye gitmeliyiz hemen!" dedim burnumu çekerek.

"- Hastane mi?! Why? Noldu la? Eylem?" dedi dahada şaşırmış haliyle.

"- Can , o düştü ve..." konuşamadım kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki.

Levente bakmaya çalısırken ;

"- Melis'i ara." dedim.

"- Sen neden aramıyorsun? Benden daha yakınsın onla." dedi tek kaşını kaldırarak.

"- Kavga ettik." dedim gözlerimi devirirek.

Levent hiç sormadan melisi aradı ;

"- Hastanedemisin?" diye sordu levent nazikçe.   "- Evet, evet levent gelmelisin hemen." dedi yüksek ses tonuyla çok fazla bağırdığı için duyuyordum.

#########

Hastaneye geldiğimizde kalbim sızlamaya , gözlerimden ise yaşlar akmaya başlamıstı. Aklıma kötü şeyler geliyordu sürekli hiç birine inanmak istemedim. İstemiyeceğimde. Hemen oradaki görevliye CAN YAMAN hangi odada dedim burnumu çekerek.

İnce sesiyle ;

"3. Kat soldan 33. Kapı" dedi.

Neden "3" garipsemiştim.

Hemen hayvan gibi çıktım merdivenleri ve kapıyı hızla açtım.

Can'a baktığımda uyuyordu.

Melis bir yanda mert bir yanda ailesi bir yanda.

Hemen yanına gittim ve elini tuttum. Doktor ; içeri girip "annesi hariç herkesi dışarı alalım." dedi. Bok gibi hissediyordum.

Herkes birer birer dışarı çıkıyordu, ama ben çıkmadım. Doktor bana bakarak ;

"- Genç hanımefendi sizde dışarı." dedi oysaki bu sinirle onun beynini patlatabilirdim sakince ;

"- Yanında kalmam iyi olacak." diyip göz kırptım. Annesi üstelemedi. Sadece yanında olmak istiyordum. 5-10 dakika sonra gözlerini açar gibi oldu. Hayvan gibi böğüresim vardı. Beni yanında görünce hemen ağzımdakini çıkarıp ;

"- Gelmişsin." dedi yüzünde kocaman bir gülümsemeyle.

Ona bakarak ;

"- EVET AŞKIM GELDİM." dedim onun mutlu olmasını istiyordum. Ve gözlerinin içi gülmeye başladı. Parmaklarını parmaklarımın arasına gecirerek elimi tuttu ve ;

"- Beni hiç bırakma olurmu?" dedi. O an kalbime bir şey olmuştu sanki tekrar atmaya başlamıştı birisi için , evet evet ben ona karşı büyük bir sevgi besliyordum. Svgi hyvn dğlki nsl bslym ln .s djdjdj ergenliğim hiç çekilmiyor yha .s

Bana o kadar güzel bakıyordu ki.
Multimedyada'ki elif.

3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin