Sıcacık bir bahar gecesiydi. Bir anda kapı çaldı. Gelen postacıydı , elinde özenle yazılmış gibi duran mektubu uzattı.
Heyecanla kapıyı kapadım öyle merak ediyordum ki, koşarak masanın başına geçtim ve açtım.
Mektupta ona geri yazmamı istiyordu ve benimle devamlı mektuplaşmak istediği de yazıyordu. Çok merak etmiştim kimdi?
Ama sanki çok içtendi sanki bana çok değer veren biriydi...
Yıllar geçtikçe ben büyüdüm, olgunlaştım. En son mektupta buluşmaya karar verdik , pazar günü saat 13.00 de...
Bir köşeye çekilip meydanda beklemeye başladım. Kalbimin atışını duyuyordum... Bu mektuplardan kimsenin haberi yoktu. En sonunda karşımda bir adam dikildi. Bu adam bizi yıllar önce terkedip giden Babamdı. Görür görmez öfkem , nefretim bir anda kayboldu.
Boynuna atladım öyle sıkı sarıldıkki kendimi öyle güvende hissetimki. Dakikalarca ağlayarak sarıldık öyle özlemişimki Kokusunu...
