BAŞ BELAm

Adsız Bölüm 8

İnanamıyorum şuan karşımda Irmak var (hatırlamayanlar için Irmak Güneş'in İzmirdeki en yakın arkadaşı)babam bana tam vurucakken Irmak babamın kolunu tutmuştu :

-Irmak

Bana gülümseyerek 

-Merhaba kardeşim 

Babamın sinirli olduğu her halinden belliydi acaba bana vurucağı için utanmıyormuydu?aslında neden utansın ki adam öldürmüş birine göre bu çok normal olmalı.Irmak:

-Hakkan amca bunu senden hiç beklemezdim.

Evet olanları Irmağa bile anlatmamıştım ancak bugün herşeyi öğrenecekti daha fazla babamın iyi biri olduğu nasiyatlarını duymak istemiyordum.

-Irmak gel gidiyoruz eşyalarımı toplayıp geliyorum.

-Hiç bir yere gidemezsin.

-Giderim artık benim babam değilsin beni düşmanın olarakta sayabilirsin.

Birden koluma yapıştı.

-Gidemezsin dediysem gidemezsin nokta.

-Canımı acıttıyorsun bırak kolumu.

Bunu dememle babam denen herifin gözüne bir yumruk yemesi bir oldu .Berke babama yumruk atmıştı bunu daha sonra düşünücektim koşarak eve girdim Allahtan yanımda anahtarım vardı anahtarı çıkarıp kapıyı açtım .Umarım annemle Efe beni görmezdi bu umutla yavaş yavaş merdivenleri çıktım tabi bende şans ne arar annem odamı topluyordu şimdi ona ben ne diycektim ne açıklama yapıcaktım en iyisi bu yükü babama bırakmakı.

Koşarak odama girdim ağlamamak için kendimi zor tutuyordum .

-Kızım nerelerddeydin sen merak ettim?

Hiç bir cevap vermeden dolabımın üstündeki valizi aldım.

-Kızım noluyor?

Gene cevap vermedim ve dolabımın kapağını açıp elime neler geldiyde içine doldurdum kazağımın üztüne yaş dökülene kadar ağladığımın farkında bile değildim.Annem ağlamaklı bir sesle:

-Kızım noluyor anlat çıldırtma beni söyle.

cevap vermedim içden içe sesizce ağlamaya devam ettim eşyalarımın tamamını koyup valizimin fermuarını çektim .Valizimi elime aldım ve koşar adımlarla aşağıya indim.Ahh birde bu çıkmıştı Efe merdivenlerin başındaydı .

-Abla nereye?

Ağzımdan istemeden hıçkırık koptu daha fazla dayanamazdım koşmaya başladım ve kapının önüne geldim tam bir adım daha attıcaktım ki biri kolumu tuttu.

-Kızım nereye?

Annemde ağlıyordu benim en değerlim ağlıyordu ben onun bir tek göz yaşına kıyamazken annem ağlıyordu valizimi yere bıraaktım ve ona sıkıca sarıldım fısıldayarak:

-Üzgünüm anne o adam bu evde oldukça burda yaşayamıycağım senden çok özür dilerim .

Annemin bu dediklerimi duymadığı belliydi.

-Abla nereye yoksa benim yüzümden mi gidiyorsun bak sana söylediğim hereşey şaka abla lütfen gitme birdaha söylemem gerçekten.

Annemden ayrılıp Efeye sımsıkı sarıldım .

-Saşmalama Efe ben senin yüzünden gidermiyim hiç şapşal.dedim hem ağlıyor hem gülüyordum şu adamın bana yaşattıklarına bak ama onun herşeyini ortaya çıkaracaktım sonra tekrar ailemin yanına gelicektim.

Efeden de ayrılıp valizimi tekrar elime aldım annemin birşey sormasına izin vermeden:

- Babam denen herife sorun o anlatır bakalım nasıl boktan bir hikaye anlatıcak size birgün gerçekleri öğreneceksiniz aslında yakın bir zamnada deyip anneme ve Efeye el salladım .

Annemin dediklerim yüzünden şokta olduğu belliydi yüzünden herşey anlaşılıyordu.

-Irmak hadi!

Irmak yanıma geldi ve bana destek olduğunu belirticek şekide omzumu sıvazladı .Irmağ'ı bu yüzden seviyordum neler olduğunu bilmediği halde benim yanımdaydı kimsenin bana yakın olmadığı şekilde o bana akındı .Berke'nin arabasına doğru yürümeye başladım umarım birşey demezdi ona sormadan ön koltuğa oturdum Irmakta arka koltuğa yerleşti.Berke zaten arabadaydı acaba neden gitmemişti.Berke:

-Nerde kalmayı planlıyorsun?

Dikiz aynasından umut dolu gözlerle Irmağa baktım.Irmak:

-Bana öyle hiç bakma sizde kalırım diye planlıyordum.

Berkeye dönüp

-Bilmiyorum bi otel önüne falan bırak hatta pansiyon bile olabilir yanımda fazla para yok.

Bana bakmadan gaza bastı galiba pansiyona falan bırakacaktı Irmağa dönüp:

-SEN VARYA ADAMIN DİBİSİN.

-Biliyorum dedi .bunu demesiyle omzuna geçirdim .Irmak biraz kendini beğenmiş birisi olabilirdi ama asla kimseyi ezmezdi herkezi eşşit görürdü.

-Irmak yanlış anlama ama neden geldin?

-Ne yanlış anlıycam .Şimdi sana söyliycem ama bağırmak yok.

-Bu halde bağıracağımı sanmıyorum.

-Ben temelli burda kalıcam.

Bunu demesiye çığlık atmam bir oldu.Abi kız beni tanıyordu normal yani ben hala çığlık atmaya devam ederkenBerke eliyle ağzımı kapattı.

-Sus yoksaa seni şurdan aşağıya attarım.

Tamam dercesine kafamı evet anlamında salladım .Elleri çok yumuşaktı hemde beklemediğim kadar içimde elini ısırma isteği vardı.İç ses,sen ne saçmalıyorsun.

İç ses hala haklı bir kerede yanıl yaa. Berke elini ağzımdan çekince ona sinirli bir şekilde baktım ama rahatsız olduğu falan yoktu .Irmağa dönüp:

-Bunu bana sonra detaylı bir şekilde anlatıcaksın.

glümseyerek :

-Ne demek her zaman dedi bende rahat bir şekilde önüme dödüm aslında beynimde birsürü düşünce vardı acaba ne yapıcaktım tahminen yanımda 400-500 lira arası para vardı bu beni 2-3 gün idare ederdi sonrada bir iş bulurdum.Irmakta bizim gibi zenginlerdi ondada bolca para vardır ama nereye kadar ondan haracaya bilirdim ki .Araba ani bir frenle durdu camdan dışarıya bakarke son derece lüks bir villanın önünde duruyorduk.

-Berke sen beni yanlış anladın heeralde yanımda fazla para yok villada nasıl kaliym.

-Sus ve arabadan in.

Tabiki dediğini direk yptım sonuçta bugün bana yardım etmişti demi.

-Burası benim evim burda kalabilirsiniz.

-Ahh olmaz.dedim 

-Sana soran oldu mu?

Nolucak illa beni bozucak yoksa ölür.

-Berke bu arada Güneşe yardım ettiğin için teşekkürler sana bir can borcum var artık.

-Ben kimseye yardım etmem.

-Neyse genede teşekkürler dedi ve bana dönerek:

-Başka çaremiz yok 2-3 gün burda idare etmemiz lazım .

-Tamam ama sadece 3 gün.

Hep birlikte lüks villaya doğru yürümeye başladık . İnanması zor ama Berke bana evini açmıştı tabi bunu ne kadar inkar etsede Berke'nin de hayatı iç açıcı olmasa gerek umaım bir gün Bere hakkında bilgi edinebilirdim...

Yaren-betul yorumlarınızı bekliyoruz.Multimedyada şarkıyı dinlemenizi tavsiye derim bu şarkıya bayılıyorum.