24.BÖLÜM

784 39 8
                                    


baya geç yazdım farkındayım özür dilerim sizlerden umarım bu bölümü beğenirsiniz.







Aslında şaşkındım uyandığımda karşımda Berke'yi görmeyi beklemiyordum.

Beni kurtaranın o olmasına sevinmiştim . Bu düşünceyle kendime kızdım beni tecavüz etmeye kalkışan birine sevinmemeliydim.


Aklımda bin bir türlü soru vardı Berke ne demeye çalışmıştı , babamı nereden tanıyordu bu düşüncelerden sıyrılmak için kafamı iki yana salladım.


Berke hala gelmemişti . Zaten söylediği söz ile buradan çıkamayacağımı anlamıştım.


Yavaşça ayağa kalktım .Gözüm ellime takıldı. Sıkı bir şekilde sarılmıştı ama elimdeki yara izleri azda olsa belli oluyordu.


Elime bakarken yüzümü buruşturmama engel olamamıştım .Yavaş adımlarla merdivene doğru yürüdüm .Buraya iki sefer gelmiştim geldiğim ilk gün benim için pek iç açıcı değildi.


Tecavüze ve kendime öldürmeye kalkıştığım gündü.

İkinci günüm ise bugündü yani şuan . Evi gezmeye hiç vaktim olmamıştı . Yavaşça merdivenlerden çıkmaya başladım . Her adım attığımda canım fazlasıyla acıyordu. En sonunda üst katta çımayı başardığımda 3 tane kapı gördüm.


Odalarda ne var merak ediyordum ama benim dikkatimi çeken ortada duran piyanoydu. Siyah renkteydi ,pahalı bir şeye benziyordu.


Şaşırmamın tek nedeni Berke den böyle bir şey beklemediğimdi. Yavaşça piyanoya doru ilerledim .


Çalmayalı fazla olmuştu .Şuan çalmak istesem de bu ellerle çalamıycağımın farkındaydım. Tam piyanoya dokunucakdım ki.


"Dokunma" diye gürleyen Berke nin sesini duydum neden böyle bir tepki verdiğini bilmiyordum ama fazlasıyla korkmuştum.


Yavaşça arkamı döndüm gözlerim gözlerine takılı kalırken gözlerinde sadece nefreti gördüm .Gözleri kahvenin en koyu haline bürünmüştü .Biri dokunsa onu öldürecekmiş gibi bir hali vardı.

Bakışlarından korksam da gözlerimi gözlerinden çekmedim bir ellim havada kalmıştı piyanoya olduça yakındı.


Merak ediyordum nede böyle bir tepki vermişti ki?


Deli cesaretiyle gözlerimi gözlerinden çekmeyerek piyanonu tuşlarına dokundum.


Çıkan ses bütün odaya yankılandı. Berke bu hareketimle üstüme doğru gelmeye başladı aniden beni kolumdan tutup sertçe duvara doğru fırlattı.


Bu hareketine fazlasıyla şaşırmıştım böyle bir şey beklemiyordum ama unutmuştum . Berke de duygu denen şey yoktu bunu hala öğrenememiştim.

BAŞ BELAmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin