လမ်းတစ်လျှောက်ရှိလူများကထူးဆန်းသလို ကြည့်သွားကြသော်လည်း သူမသိချင်ယောင်သာဆောင်နေလိုက်သည်......ဒါကလည်းဆေးခန်းလာပြနေကြတိုင်းဖြစ်နေကြဖြစ်စဥ်တစ်ရပ်......
"တောက်”
အရှိန်ပြင်းစွာသောတောက် ခေါက်သံနောက် မည်မျှဒေါသထွက်နေကြောင်းထင်ရှားနေသည်... ...
"ထယ်ယောင်း ခဏနေအုံး ငါပြန်လာခဲ့မယ်”
နောက်ပြန်လှည့်ရန် ပြင်နေသောဂျောင်ကုအား ထယ်ယောင်းအမြန်ပင်လှမ်းဆွဲလိုက်ရသည်.......
"ဆေးရုံထဲမှာနော် ဂျောင်ကု”
သူအသိပေးရုံသာပေးပြီးဆွဲထားသောလက်ကိုလွှတ်ချလိုက်သည်.......
ကိုယ့်နာမည်ခေါ်မည့်အလှည့်ကိုထိုင်စောင့်ရင်းနှင့်ပင် သူတို့ကြားတိတ်ဆိတ်နေသည်........
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း ဝင်လို့ရပါပြီ”
စာရင်းမရဲ့ခေါ်သံနောက် သူဝင်သွားလိုက်သည်........
"ကလေးကလည်းကျန်းကျန်းမာမာပါပဲ ထယ်ယောင်း”
ဆရာဝန်သည်လူနာရှင်နှင့်မစိမ်းသက်ရန် ဗိုက်စပြထဲက ဖော်ဖော်ရွေရွေပင်ဆက်ဆံသည်......ဒီဆရာဆီမှာပဲ အမြဲဗိုက်လာပြနေရတာဆိုတော့ ဆရာနဲ့လည်းတော်တော်ပင်ရင်းနှီးနေပြီ.......
"ဟုတ် ”
"ဒါနဲ့ ယွန်းဂီကော မပါလာဘူးလား”
ဘေးနားကဂျောင်ကုကိုမေ့နေ၍များ ဤသို့မေးခြင်းလား........
"ဆရာ သူနဲ့သက်ဆိုင်သူကျွန်တော်ပါ ပါတယ်”
ဂျောင်ကုကြားဝင်ပြောတော့မှ လှည့်ကြည့်လာသောမျက်ဝန်းတစ်စုံ........
"အာ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ ယွန်းဂီနဲ့အမြဲလာနေကျဆိုတော့လေ”
ခေါင်းညိတ်ပြီးရပါတယ်လို့ပြောနေပုံကနည်းနည်းလေးမှအချိုးမပြေ.....ဆရာဝန်ကိုတောင်ဆက်ဆံနေပုံက အပေါ်စီးကနေ......
"ဘယ်နေ့မွေးချင်လဲ ထယ်ယောင်း”
ဗိုက်ခွဲမွေးရမှာဖြစ်တာကြောင့်ရက်ချိမ်းတစ်ခါထဲယူရန်ဆရာဝန်မှမေးနေခြင်းပင်......
YOU ARE READING
Lost Love(LL) (Complete)
FanfictionUnicode + Zawgyi မင်းနူတ်ခမ်းဖျားကထွက်ကြလာတဲ့ စကားလုံးတိုင်းက ငါ့ရင်ထဲမှာ စုပ်ပြတ်သတ်သွားလောက်အောင် နာကျင်ရတယ် မင်းမရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့်ပေါ့.................................... #Kim Taehyung ဂျွန်ဂျောင်ကု ကင်မ်ထယ်ယောင်း မင္းႏူတ္ခမ္းဖ်ားကထြက္ၾကလာတဲ့ စကား...
