Zawgyi...
ရီ႐ွင္းသည္ ဤရက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္သို႔ျပန္သြားေနၿပီ ျဖစ္ေပမဲ့ သူ၏အိပ္တန္းတက္ရာ
သည္ကေတာ့ ဆူဟိုအိမ္သည္သာျဖစ္သည္..
စေန၊တေနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ သီးသန္႔ကိုယ္ရံေတာ္ အလုပ္အား ထမ္းပိုးေပးျခင္းျဖင့္ ေနရက္တိုင္းဟာ သာယာေနခဲ့သည္မွာ ၁ပတ္မ်ွပင္႐ွိေသးသည္ ယခုေတာ့ျဖင့္...."႐ွင္းေလးကလည္းကြာ မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္မေနစမ္းပါနဲ႔..ေယာက်္ားပဲ ဒီဒဏ္ရာေလာက္ကေတာ့ မေသပါဘူး..."
ေျပာခါမွပိုမို ခတ္ထန္သြားသည့္မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ ဆူဟို စကားဆက္မေျပာေတာ့ေပ...
ႏွစ္ဦးသား ဆိုဖာထက္ထိုင္လို႔ေနၿပီ၊ရီ႐ွင္းက ဆူဟို၏ ဒဏ္ရာရေနသည့္ ညာဖက္လက္အား ပတ္တီးစည္းေပးလို႔ေနတယ္...ဤေန႔ဤအခ်ိန္သည္ ရီ႐ွင္းတစ္ေယာက္အိမ္တြင္႐ွိရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ခဲ့ေပမဲ့ အေၾကာင္းမၾကားေရာက္႐ွိလာခဲ့ၿပီး၊အျပင္ထြက္ခါ ဒဏ္ရာရလာသည့္ လက္အား ရီ႐ွင္းက ဘာမွမေျပာပဲ တင္းမာသည့္မ်က္ႏွာႏွင့္ေဆးထည့္ေပးေနျခင္းပင္..
ဓားဒဏ္ရာမွန္းသိသာေနသည့္တိုင္ေအာင္ ရီ႐ွင္းက အေမးကင္းမဲ့ေနၿပီး၊ဒဏ္ရာကိုသာ ဦးစားေပးလုပ္ကိုင္ေနတယ္...
အမူအရာကင္းမဲ့ၿပီး၊စကားေျပာမ႐ွိတဲ့ ရီ႐ွင္းမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ဆူဟို, ကလိမ္ကက်စ္ ျပံဳးလိုက္တယ္...ဆိုဆြတ္ေနတဲ့ ေသြးေရာင္ေတာက္သည့္ ရီ႐ွင္း ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး၊ဆူဟိုက ရီ႐ွင္းနား တိုးကပ္လို႔လာတယ္..
ရီ႐ွင္းက မ်က္ခံုးေတြကိုတြန္းခ်ိဳးလိုက္ေပမဲ့ ဒီအတိုင္း ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျပန္ၾကည့္လို႔ေနတယ္..တစ္စံုတစ္ခုကိုအေသအခ်ာျပဳလုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ထင္ေနရတဲ့ ဆူဟိုရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြက ျပံဳးလိုက္ၿပီး ဆူဟိုရဲ႕ ဘယ္လက္ကေျမာက္လာၿပီး လက္ညိဳးနဲ႔လက္မသံုးကာ ရီ႐ွင္းရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းတြဲတြဲကို အသာေတာက္လိုက္တယ္..
YOU ARE READING
☪--Asymptote--☪[Complete]
Fanfictionခ်စ္ၾကည့္ရေအာင္ breaking.......and ........Nothing Cover photo crd: Z+U