Act 3.

10.1K 1.8K 120
                                    

ဒုန္းကနဲျမည္သံက ေရွာင္းက်န္႔အာရံုကိုေနွာင့္ယွက္လိုက္တယ္။

ဘာထျဖစ္မွန္းမသိတဲ့အသံေၾကာင့္ အဆံုးစီရင္ဖို႔စိတ္ကူးအေ၀းလြင့္သြားတယ္။ သတိႀကီးစြာ ေအာက္ထပ္ငံု႕ၾကည့္ေတာ့ ေသာက္က်ိဳးနည္းဖုတ္ေကာင္ေတြ ထပ္၀င္လာတာပဲ။

"ေအး လုပ္ေနလိုက္"

ေဘးကေဆးထိုးအပ္ယူျပီး အတြင္းဘက္ေခ်ာင္ထဲ၀င္ပုန္းလိုက္ရတယ္။ ေအာက္ကအေကာင္ေတြမွာ ေရွာင္းက်န္႔ေသြးနံ႔ေၾကာင့္ တဂီးဂီးတဂါးဂါးေအာ္ဟစ္ေနေရာ။ ထပ္ေရာက္လာတဲ့ ဖုတ္ေကာင္ေတြက သူ၀င္တဲ့ဘက္ကလာတာမဟုတ္၊ တျခား၀င္ေပါက္က၀င္လာျခင္း။ ဒါျဖင့္ ၀မ္ရိေပၚဆိုတဲ့ ဟိုစစ္သားလည္း အဲ့အေပါက္က၀င္လာတာျဖစ္နိုင္တယ္။ ၀င္ျပီးျပန္မထြက္တတ္တာျဖစ္မယ္။

ဒါဆို သူလြတ္နိုင္ေျခရွိတယ္ဆိုတဲ့သေဘာလား။

"ဟူး..."

ေရွာင္းက်န္႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ ကုိယ့္ဘာသာသတ္ေသဖို႔ေတာင္ အေသမေျဖာင့္တဲ့ဘ၀။

အခုေနအဆံုးစီရင္လိုက္ရင္ ေအာက္ထပ္ကမိတ္ေဆြေတြ ပြဲေတာ္တည္စရာျဖစ္သြားမယ္။ တံတိုင္းနံရံေတာင္တက္နိုင္တဲ့ေကာင္ေတြက ဒီအျမင့္ေလာက္ေတာ့သနားတယ္ေျပာဦးမယ္။ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ကိုေတာ့ အဲလိုအျဖစ္မခံနိုင္။

"ဘ၀ကခါးျပီးရင္းခါးေနေတာ့တာပဲ"

တစ္ကုိယ္တည္းၾကားေအာင္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ရင္း အိတ္ကပ္ထဲကပု၀ါထုတ္လိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ခ်ည္၊ ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ဆြဲရုန္းကန္ျပီးေနာက္ စစ္စိမ္းေရာင္ပု၀ါေလးဟာ ဒဏ္ရာရပခံုးကို ရစ္ပတ္ခ်ည္ေနွာင္ျပီးတယ္။ ဆက္ထြက္ေနေသးတဲ့ေသြးစက္ေတြက ပု၀ါကိုပါစိုစြတ္သြားရဲ႕။

ေရာဂါပိုးထိန္းခ်ဳပ္ေဆးကို အိတ္ကပ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္တယ္။ စကိုက္ကိုက္ခ်င္းထိုးမွအာနိသင္ရွိလို႔ အခုထိုးလိုက္လည္းျဖဳန္းတီးတာပဲရွိမယ္။ အကယ္လို႔ လိုအပ္တဲ့သူရွိရင္သံုးလို႔ရေအာင္ သိမ္းထားလိုက္တာေကာင္းတယ္ေလ။

ေရွာင္းက်န္႔ ပုန္းေနတဲ့ၾကမ္းျပင္ၾကားကေန ေအာက္ထပ္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။

Craving You Where stories live. Discover now