Bölüm 2

34 3 0
                                    

yalnız kalıp ağlamak ne kadar rahatlamama sebep olsa da hiçbir şeyi değiştirmiyordu. Olduğum yerde uzun süre oturdum. Teneffüs olduğunda öğrencilerin beni görmemesi için okuldan çıktım. Eminim ki annemi çoktan aramışlardı ve beni yeniden psikoloğa götüreceğini biliyorum, babam öldüğünden beri bu konuda yardım alıyordum. Hayatım boyunca bana en iyi arkadaşlık eden tek kişi babamdı, annemle hiç bir zaman anlaşamamıştık ve şimdi tek ailem annem olmuştu. Bu yüzden eve gitmek istemiyordum. 

Sokakta boş boş dolaşırken ne yapacağımı düşünmeye başladım Aklımda bazı planlar vardı .İşe yarayıp yaramayacağından emin olmalıydım .İlk olarak beni aldattığı kızın numarasını bulmalıydım. Tabi ya Nazlı o hala okuldaydı. Şu an teneffüs olduğu için hemen Nazlı'yı aradım.

"Alo"

"Nazlı"

"Melisa neredesin kızım? ortalığı birbirine kattın. Annen okula geldi uzaklaştırma almışsın neredesin iyi misin? senin için herkes perişan oldu."

"Nazlı benim için endişelenmeyin iyiyim artık on sekizim reşit im, Nazlı aklımda bazı planlar var ama bunun için senden yardım almalıyım."

"Tamam yeter ki dersini alsın o piç"

"Güzel şimdi Cenk okul da mı?"

"Evet okulda büyük ihtimalle senden kaçmıştı"

"Tamam, şimdi Cenk'e ayrıldığımızı hiç bilmiyormuşuz gibi yap ve onu kantine gönder bir şeyler uydur işte. Telefonunu kap yani."

"tamam yapmaya çalışacağım ama ya anlarsa?"

"planı anlamaz ama senin bilmediğine inanmasa bile ağzından laf almak için bir şey söylemeyecektir."

"Güzel sonra?"

"En önemli yer o kızın numarasını bulup bana atacaksın, kızla buluşacağım onun için güzel planlarım var"

"öyle olsun yeter ki adalet yerini bulsun"

"Tamam bekliyorum bebeğim"

"Tamam görüşürüz"

"Görüşürüz"

Bu sadece bir parçasıydı her şey daha yeni  başlıyordu, benim için. Sokakta yürümeye devam ettim. Artık ağlayacak göz yaşım kalmamıştı ,onun yerine hırs  kaplamıştı. yerdeki taşı tekmeleyerek gelecek mesajı bekliyordum. Arkamdan gelen sesle irkildim "Planını beğendim güzel gidiyor." Hızla arkama döndüğümde  beni dışarı çıkaran çocuktu gülmüyordu ciddiyetle bana bakıyordu iki eli cebinde siyah hırkasının şapkası kafasında gözlerimin içine bakıyordu.

"iyi bende yorumunu merak ediyordum" dedim ve yürümeye devam ettim. "Cidden teşekkürün bu mu okuldan atıla bilirdin." "Bu sana kalmadı " arkama yaklaşan ayak seslerini duydum, birden yine kolumda onun elini hissettim. "Seni bu kadar üzecek ne oldu?" ona cevap vermek istemediğimi belli etmek için "hiç, eğlence olsun diye yaptım" beni kendine çekip çenemi tuttu ve yukarı kaldırdı. "seni anladım 'BAD GİRL' kızlardansın" Gözlerimi devirdim "Genelde senin şu an yaptığına taciz etmek deniyor." Derin bir nefes aldı ve gözlerini devirdi. "Bunları duymaya gelmemiştim. Sana bir şey soracağım."

"Tamam o zaman beni bırak bende seni dinliyeyim yoksa çığlık atarım" sakince beni bıraktı ve bana doğru eğilip "baloya benle gelsene" şaşkınca ona baktım "balo mu vardı?" Kocaman gülümsedi cidden tatlı olmuştu "hıhı" dedi. "farklı bir kıza gelsene desen kıçına tekmeyi yerdin ama ben mecburum" kocaman bir kahkaha attı "bende bu yüzden sana sordum." Bende havalanmasın diye "iyi" dedim. Oda "iyi" dediğinde yüzümde tebessüm oluştu. "yarın seni evinden alırım"

ay'ımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin