The Playboy and The Bitch

Chapter Six

Chapter Six

"Aiscelle."

"Aiscelle!"

"Hey Samantha Aiscelle!"

Nabalik lang ako sa sarili ko nang may sumampal sa akin.

"Ouch! What was that for?!" sigaw ko sa kung sino mang sumampal sa napakakinis kong pisngi.

"Hello? I was saying Aiscelle for the nth time at hindi ka man lang gumagalaw so I made a move."

"Damn, Adrie. I never thought of you being an undercover bitch." I glared at her.

"You were staring at the board like an idiot. Mga sampung minuto na tayong dismissed at hindi ka man lang dyan tumatayo." sagot nya sa akin.

"Ewan ko sa'yo." kinuha ko na ang sling bag ko at tumayo.

"Ewan ko din sa'yo." ganti niya. What the?

Oh God, this day really needs to end.

Buong araw akong nabadtrip dahil sa kapestehan ni Ice. Well, hindi pa naman talaga buong araw kasi 2 pm pa lang at may sampung oras pa ako para mabadtrip ulit.

At mukhang mag-aambag ang best friend ko ng isang oras sa kabadtripan ko.

"Hey! Aren't you the one from Rigel High?" sabi ng isang babae pagkalabas na pagkalabas ko sa classroom.

"Uh, do I know you?" tanong ko sa kanya.

Tumawa lang siya at tumingin sa babae sa likod ko. "I was pertaining to her."

Lumingon ako at nakitang kasunod ko pala si Adrie. So, pahiya pala ako? Ugh! Curse this day!

"Yes, I'm from Rigel High." sagot ni Adrie. "And I don't want to speak with you right now." dagdag niya at lumakad na papalayo.

Woah, there's something.

"Come on, you can't beat me." bulong ko kay Adrie as soon as nakahabol na ako sa kanya.

"Shut up, Aiscelle."

What the hell? I was actually being nice! I mean, not really. Pero what I said was meant to be an intro para mag-open siya sa kung ano mang kinaiinisan nya. Nagiging bitchy lang naman si Adrie kapag inis na inis na sya at dahil nireject niya din ako, sa tingin ko nag-uumapaw ang kabadtripan nya kagaya ko.

So Aiscelle, that was one wrong move.

"Adrie, dad called. May bagong coffee daw sa menu." muling pag-approach ko sa kanya. Napatigil sya sa paglalakad, or maybe pagtakbo. Halos tumakbo na kasi siya sa bilis ng lakad nya at halos madapa na din ako sa pagsunod sa kanya.

"And so?" inis pa rin na sagot niya. Adrie, I know you love coffee.

"He wants you to be the first to taste it." seryoso kong sagot.

"Okay. You drive." plain na sagot niya pero mukhang nabawasan ang pagkainis niya.

Sa totoo lang, hindi naman talaga tumawag si daddy at wala talagang bago sa menu. Sinabi ko lang yon para tumigil siya sa pag-iinarte. Lalo akong nababadtrip at ayoko namang si Adrie ang mapagbuntunan ko.

The moment we arrived, Adrie and I were still wearing big frowns on our faces.

"Adrie, the usual spot. I'll get our orders." I said instructing her to sit in our usual spot.

"Good afternoon Ms. Fuentes." bati sa akin ng isa sa mga barista.

Oo, kilala ako sa coffee shop na ito dahil ako lang naman ang dyosang nagmamay-ari nito. Syempre ako ang nagpangalan sa coffee shop and I came up with Bean Stalked. Alam ko kasi yung feeling ng maraming stalkers. Lol.