Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Serra ve Burak in geldiği ev )
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Sadece sevgi dolu bir bakış, bir insanın hayatını değiştirebilir. Osho
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Ellerini karnına tutmayı bırakıp Burak a baktı .
Burak ise gayet rahat bir şekilde yanına yaklaştı .
- itiraz edip beni rezil etme !
Diye ikaz etti ve Serra'yı kucağına alıp düğün alanından ayrılıp kendi odasına doğru ilerledi Burak .
Ne hissediyor ? Nasıl davranması gerektiğini bilmeden çıkardı onu kendi odasına . Çıkarlar iken ikisinin de nerede ise sadece kalp sesleri duyuluyordu .
Odalarına gelince nazik bir şekilde indirip
- kıyafet odasına gir uzerine orada bulunan beyaz kıyafeti giy . Sözümü dinler isen her zaman canin guvende olur ben bekliyorum seni burada
Dedi .
Serra ise şaşkındı ayakları yürüyordu ama beyni susmuyordu.
Düğün öncesi istemese de içine kurşun geçirmez yelek giymişti .
Giymese ne olacaktı ?
Şimdi hastanede . Can acısı belki ölüm !
Yutkundu . Gözlerini iki üç defa acip kapattı nefesini dışarı verip suanki yapması gereken şeyleri odaklanmayı çalıştı ki kalalakdi . Büyük bir sorun vardı çünkü , gelinlik arkasını kim açacak şimdi ?
Acabilmenin yollarını aradı ama yoktu , Bir kaç dakika bekledi. sonra biraz kesik ses ile kapıya çıkıp
- şey Esra'yı çağırır misin ?
Burak kaşının birini kaldırıp
- neden ?
Dedi
Serra utanarak
- gelinligin arkasıni açamadım
Burak umursamaz ağzını kivirdi .
Yavaş yavaş , üzerine üzerine yürümeye başladı . İyice yaklaşınca yutkundu biran Serra.
Burak ise normal bir şey gibi yaklaşti, yaklaştı
Dibine kadar gelince Serra nefesini tutar iken Burak yüzüne nefesini vere vere konuştu
