After nilang kumain binigyan na muna nilang time sina Dahyun at Tzuyu na makapag usap ng maayos. Nasa isang river sila na pinagmamasdan ang tanawin at ning ning ng mga bituin
"Sorry .." pagbasag ni Tzuyu sa katahimikan nilang dalawa
"Kahit pa magsorry ka hindi mo naman mararamdaman ang sakit" sabi ni Dahyun
"Alam ko ...hayaan mo na gamutin ko ang sugat sa puso mo" sabi ni Tzuyu
"Hindi na ito magagamot dahil mananatili na ito sa puso ko kailan pa man" pagtingin niya kay Tzuyu
"Hindi, hindi ko hahayaan na mananatili yan habang buhay lahat gagawin ko mapatawad mo lang ako" seryosong sabi ni Tzuyu
"Ang tanging hiling ko lang ....hindi nakita makita pa" sabi ni Dahyun
Nung narinig yun ni Tzuyu biglang kumirot ang puso niya dahil hindi niya inaasahan na sasabihin ni Dahyun yun
"Sana ...sana heto na ang huling pagkikita natin" dagdag pa ni Dahyun na lumuha na si Tzuyu
"Dahyun-ah ...wag mo naman gawin sakin to, alam ko naman na nasaktan kita pero hindi muna ba talaga ako mapapatawad?" makaawang sabi ni Tzuyu
"Kung napatawad nakita ... noon palang ginawa kuna" sagot ni Dahyun
"Sorry" pagyakap sakanya ni Tzuyu na umiiyak ito
"Tama na Tzuyu ..." pagpigil na iyak ni Dahyun at inaalis ang yakap nito
"Patawarin mo ako please" pagiyak pa ni Tzuyu na mas lalong niyakap siya ng mahigpit
"Sa tuwing nakikita kita naalala ko yung mga araw na yun, sa tuwing nakikita kita pinagsisihan ko na ikaw ang unang taong minahal ko!" pagiyak na sabi ni Dahyun
"Hayaan mokong patunayan na nagbago na ako at pinagsisihan ang pagkakamali ko" sabi naman ni Tzuyu
"Hindi ko hinihiling na bumalik ka sakin, ang akin lang sana maging magkaibigan ulit tayo" dagdag pa ni Tzuyu na tinignan si Dahyun habang yakap yakap parin ito
"Please Dahyun-ah ...please ..." pagiyak pa ni Tzuyu na idinikit ang ulo niya sa ulo ni Dahyun
"Takot na ulit akong masaktan, takot na ulit ako magmahal ...ng dahil sayo nagbago ako!" sabi ni Dahyun
"I'm sorry, i'm sorry please ...i'm sorry" paulit ulit na sinasabi ni Tzuyu sakanya
Samantala sina Mina at Chaeyoung ay nagpaalam na muna sila sa mga kaibigan nila na mamamasyal lang sila. Naglalakad ngayon ang dalawa sa isang parke
"Hindi ko akalain na kayang gawin ni Tzuyu yun" biglang sabi ni Mina
"Lahat tayo nagbabago, lahat tayo may nakatagong ugali na hindi pa nakikita ng ibang tao" sabi ni Chaeyoung
"Pero sana mag ayos na sila" pagtigil sa paglakad ni Mina na tumingin sa mga bituin
"Mag aayos rin sila" ngiting sabi ni Chaeyoung
"Nga pala pano mo ako nakita kanina?" pagtakang tanong ni Mina
"Sa kwintas" sagot ni Chaeyoung
"Kwintas? p-pano?" tanong pa ni Mina
"Habang pabalik kami sa may dressing room may nakita akong lumiwanag kaya naman sinundan ko ito hanggang sa nakita kita nakaupo" paliwanag ni Chaeyoung
"Alam mo may nakausap akong matanda nung isang gabi" dagdag pa nito
"Anong sabi?" tanong ni Mina
"Mukhang may alam siya sa nangyayare satin" sagot ni Chaeyoung na hinawakan ang kwintas
"Alam niya na meron akong napapanaginipan at sinabi niya rin na magkikita tayo sa tamang panahon" paliwanag pa nito
"Tingin mo bakit nangyayare ang mga bagay na to?" tanong pa ni Mina
"Hindi ko rin alam pero sana palagi tayong ganito" ngiting sabi ni Chaeyoung at biglang niyakap si Mina
"Ayoko ng umalis pa Mina ...gusto kong kasama nalang kita" paghigpit na yakap pa nito
"Don't worry every week magkikita tayong dalawa" ngiting sabi nito na niyakap rin si Mina
BINABASA MO ANG
"PANAGINIP" - michaeng
Fiksi PenggemarIstorya ito kung saan palaging napapanaginipan nila Myoui Mina at Son Chaeyoung ang isa't isa pero kailan man ay hindi pa nagkikita sa totoong buhay. Pero umaasa parin sila na kahit isang araw ay magkita silang dalawa . "Hanggang panaginip nalang ba...
