Until we meet again

Chapter 1

Chapter 1

Tarsier

Sa araw na iyon ay naisiwalat na sa buong panig ng campus ang aming relasyon.

Nasa condo na ako ngayon. Bihis na at ready Nang matulog

Magmula noong namatay si Mom dito na ako tumira sa condo unit na ito. My mom died because of cancer two years ago. Si Ares pa mismo ang nagdala sa kanya sa hospital dahil nasa school pa noon ako at yun manliligaw ko palang siya noon kaya parati siyang nauuna sa bahay. I don't like hatid sunod. Kahit sila Mommy ay alam na iyon. Kaya siya ang nandoon at kanyang nadatnan ang mommy kong wala ng malay.

My heart always aching when I remember it.

"Ring.! Ring.! Ring.!" My phone rings because of a call.

It was dad.

"Hello my sweetie how are you?" Mahinahong tanong ni Dad

"I'm okay dad and you? Are you okay?" I miss him pero simula noong namantay si mom naging workaholic na siya at hindi na siya nakaka uwi kaya ano pang silbi ng bahay naming napakalaki kung wala akong kasama kaya ako kumuha ng condo.

"I'm okay. I'm just checking. I heard from Ares na sinagot mo na siya?" Magiliw niya wika

"Yes Dad. Kami na nga. Are you okay with it?"

His voice is getting older.

"I'm absolutely okay sweetie. I'm very happy for the both of you. Okay baby I should go to work."

"Dad don't push yourself too hard. I love you."

"I love you too sweetie." Sabay patay sa call

I miss Dad. He must be hurt even by now.

Mom's bakery. Wala na ito. Hindi na namin naalagaan at ipinasara na namin.

"Beep!" My phone beeps and a message appeared.

It's from Ares

"[I'm in your condo's door. Can I come in?]"

This week is our foundation day. Walang klase. Kahit mga nasa fourth year ay wala ding OJT.

Mabilis akong kumaripas ng takbo para pagbuksan siya at hindi na inabalang mag ayos. Basa ang magulong buhok at naka black oversized t-shirts at black khaki pants

Pagbukas ko ay tumambad saakin ang aking sinisintang binata. Ayiiiiiieeeee keleg ako. Naka white button down t-shirts ito at slacks.

"Can I sleep here?" Mapangakit niyang sabi.

"Okay. May comforter naman pa naman ako." At tinalikuran siya. Narinig ko ang pagsara ng pinto. Parang lalabas na ang mga demonyo sa aking tiyan sa sobrang whatever.