2 ARKADAŞIN MUCİZESİ

Çok Teşekkür Ederim

Doktor konuşmaya devam ederken ruggero sadece uğultular halinde işitiyordu. Ruggero omzunda hissettiği elle sıçradı.
Omzuna dokunan kişiye baktığında, bunun karol'un doktoru olduğunu anladı. Doktor ağzını açıp bir şey daha söyleyecekken ameliyathanenin kapısı açıldı, bir hemşirenin çıktığını zar zor secebilmişti ruggero.
Hemşirenin söyledikleri ise bir anlığına netleşirken ruggero netleşmemesini diliyordu.
Ellerini kulaklarına bastırarak sırtını duvara doğru verdi duydukları ve duyacakları asla kabul edemeyeceği şeylerdi. Dizlerindeki tüm güç yok olurken yere doğru kaydı. Yere doğru kayarken hissettikleri dünyanın ayaklarının altından kayması gibiydi.
Bir çiçeğin solarak yok olmasını izlemek, nefes almak için oksijene ihtiyacınız varken oksijenin tükenmesi, hayattaki tutunduğumuz o incecik dal parçasının kopması gibiydi ruggero karol'a o kadar bağlıydı ki aklına onsuz bir yaşam geldiğinde göğsü sıkışırdı şimdiyse...
Devamını getiremiyordu.
Devamını değil söylemeyi aklından geçmesine izin bile vermezken şimdi hep korktuğu şeyle başbaşaydı.
Bu kadar korkmasının sebebi yalnızlıktan korkmasıydı karol giderse tüm çocukluğunu kaybedeceğine inanıyordu.
Haksız da sayılmazdı çünkü kim olsaydı yıllarını birlikte geçiren birbirinin her şeyi olmuş insanlar arasındaki bağ belkide aile bağlarından bile daha güçlüdür
Çünkü hayattaki yalnızlığını unutturan tek şey o insandır.
Ona zarar gelebilme düşüncesini bile akıllarından geçirmekten korkarlar
Hayattaki en büyük korkusu budur.

Doktor koşarak ameliyathaneye girdi
Ritmik sesler çıkaran cihazdan tiz ve aynı ses çıkmaya başlamıştı.
Korktuğu başına geliyordu ruggero'nun.
Gözlerini kapatarak hayallere daldı
Karol balon gibi karnıyla zar zor yürürken penguene benziyordu
Ruggero her ne kadar gülmek istesede
Gülmek yerine yardım etmeyi seçti.
Canının erik çektiğini söylediğinde
Gözlerini olabildiğince büyütüp, hızla açıp kapatarak ve dudağını aşağı doğru sarkıttı. Ruggero onun bu haline dayanamayıp erik almak için evden çıktı.
Yeniden omzunda hissettiği el ile ve sesle yüzündeki tebessümle birlikte açtı gözlerini
Karşısında gördüğü doktor
Ameliyat çok iyi geçti, hastamız yaşamayı çok seviyor yada bırakmak istemediği birileri var
Minik de annesini bırakmamak için elimden geleni yaptı ve annesine tutundu. İkiside gayet iyi normal odaya alıyoruz.
Ancak kalıcı hasarlar olabilir bunu hastamız uyandıktan sonra anlayabiliriz ancak.

Duydukları doğru muydu karol ruggero'yu bırakıp gitmemişti sıkı sıkı tutunmuştu hayata.
Normal odaya ilerleyen sedyeyi takip etti.
Odaya geldiklerinde içeri girebilmek için izin aldı, hazırlanıp içeriye girdiğinde hemencecik yanına ilerledi
Yatağının boş olan yerine oturup gözüne gelen saçlarını geriye itti
Ve güzel yüzünü izledi.
Elini tutup defalarca öpücük kondurdu buradaydı gitmemişti gitmeyecekti.
Son bir kez alnını öpüp beni bırakıp gitmediniz ikinizede çok teşekkür ederim. İyiKi varsınız. Ben sizsiz ne yapardım.
Dedi ve kapıya doğru yöneldi ama daha sonra
odadan çıkmak yerine yanı başındaki sandalyeye oturup
Uyanmasını beklemeye karar verdi.

Boş vaktim olduğunda sürekli bölüm yetiştirmeye çalışıyorum.

Oy verip yorum yaparsanız çok çok sevinirim.