ZEHRA'NIN EVLİLİK HAYALİ ve LEYLEKLER

Adsız Bölüm 3

3

Genç erkek leylek ciddi biçimde korkmaya başlamıştı, en son dinlendikleri yerde onun tüylerini

temizlemiş, onunla sohbet etmiş, kendini ona çok yakın hissetmişti. Onu kaybetmek istemiyordu,

bir daha onu görememek felaket bir düşünceydi. Ondan çok hoşlanmıştı. Onunla yoldaşlık

yapacağı için, yıllarca dostluk yapacağını için sevinmişti. Aralarındaki her şey bir kurbağa

yüzünden başlamıştı. Kurbağa aniden ikisinin arasında bir iri kurbağa belirmişti, sığ sazlık alana

yeni imişlerdi ve bütün yitecekler onların indiğini anlamış gibi saklanmışlardı, ama bu iri salak

kurbağa dünyadan habersiz gibiydi. İkisi de bu iri kurbağayı mideye indirmek istedi, atak

yaptılar, genç erkek leylek daha acımasızca atak yaptı ve onu itti, onu iteyim derken kurbağayı

kaçırdı, kurbağa suyun altına daldı, az öteden su yüzeyine çıktı, kendinden emindi, "beni

yakalayamazsınız" der gibiydi ya da neler olup bittiğini kavrayamamıştı henüz, genç erkek leylek

yine atak yaptı, az farkla öne geçti ve kurbağayı yine kaçırdı, dişi leylek ona saldırdı bu kez, genç

erkek leylek geri kaçtı, kurbağayı arıyordu, kurbağayı bu kez dişi leylek fark etti; ama

yakalayamadı, kurbağa suyun altına daldı, dişi leylek erkek leyleğe saldırdı, ve bu sırada kurbağa

öteden yine ortaya çıktı. Erkek leylek; "bu işte bir iş var" diye düşündü, dişi leyleğe baktı,

"benden ufak, çok zayıf, bu gidişle göç yolcuğunu tamamlayamaz, zaten kurbağayı

yakalayamadım, boş vereyim, bakalım o yakalayabilecek mi" diye düşündü. Kurbağanın öteki

tarafına geçti ki kurbağa dişi leyleğin kucağına düşsün. Kurbağa şamatacı, dalgası çocuk gibi

suya batıyor, umulmadık yerden çıkıyordu ve sonunda dişi leylek onu gagasıyla vurup sersemletti

ve çok hızlı biçimde uzun ve sert gagasıyla yakaladı, ağzının açtı ve sepete ekledi, yuttu. Dişi

leylek ona teşekkür etti, böylece aralarında bir muhabbet başladı, birçok kurbağa yakalayıp

yediler, iş birliği yapıp. Kurbağaları birileri önüne sürüklüyor, sonra biri onu kapıp mideye

indiriyordu, sonra tarlaya çıkıp böcek yemeye başladılar toprağı eşeleyip, solucan. Bu onların ilk

göç yolculuğuydu.