-''Τι έχεις σήμερα τέλος πάντων;''του είπε η Ταΐσσα νευριασμένα.
-''Γαμώτο,τίποτα απλά..δεν ξέρω.''της απάντησε απαλά.
-''Κοίτα ξέρεις οτι δεν μου αρέσει να σου κάνω ερωτήσεις γιατί σε εμπιστεύομαι...Όμως δεν είναι φυσιολογική η συμπεριφορά σου..Ξέρεις οτι σε αγαπάω οτι και να γίνει έτσι;Μου είσαι απαραίτητος πια και απλά όταν γίνεται κάτι τέτοιο εγώ απλά δεν μπορώ!Με αγχώνει όλο αυτό.Είσαι το μόνο δεδομένο που έχω στην ζωή μου,ο μόνος που μπορώ να στηριχτώ!Και απλά όταν συμπεριφέρεσαι έτσι νιώθω σαν να μην μπορώ να σε εμπιστευτώ.''
-''Έχεις δίκιο απλά είμαι λίγο κουρασμένος..''
-''Πήγαινε τότε να ξεκουραστείς...''
-''Γαμώτο δεν καταλαβαίνεις Ταΐσσα!Ποτέ σου δεν κατάλαβες!Εγώ απλά...Γαμώτο!''
-''Τι εννοείς Ζαυν;''Δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα μάτια της αλλά δεν τους έδωσε σημασία.
-''Τίποτα συγγνώμη.'' απολογήθηκε γρήγορα ο Ζαυν.
-''Όχι Ζαυν,όχι άλλες συγγνώμες..Γαμώτο το κάνεις συνέχεια αυτό και γαμώτο,θα σου αφήσω λίγο χρόνο να σκεφτείς.''
Η κοπέλα πήρε βιαστικά την τσάντα της άφησε μερικά λεφτά στο τραπέζι της καφετέριας.Σηκώθηκε απαλά και έκανε ένα νεύμα στον Ζαυν.
-''Ταΐσσα;''αποκρίθηκε γρήγορα ο Ζαυν.
Στο άκουσμα του ονόματός της γύρισε.Οι πεταλούδες που ένιωθε κάθε φορά που άκουγε τον Ζαυν να λέει το όνομά της είχαν εξαφανισθεί.Δεν ένιωθε τίποτα πια.Όταν τον άκουσε να τη φωνάζει ένα κομμάτι της κατέρευσε.Ένα νεύμα της άφησε τον Ζαυν να συνεχίσει.
-''Δεν είναι οτι είμαι κουρασμένος.Απλά τώρα τελευταία έχουν γίνει πολλά πράγματα.''άρχισε να της λέει το Ζαυν.
-''Όχι τώρα Ζαυν...Όχι σήμερα..Αν ήθελες να μου το πεις θα μου το είχες πει ήδη.Ξέρεις κάτι;Πολλά πράγματα δεν τα αφήνουμε γιατί φοβόμαστε να μην μας τα πάρουν άλλοι.Πιθανότατα γι'αυτό δεν με έχεις παρατήσει ακόμα.Αλλά δεν πειράζει.Μάλλον πειράζει,αλλά εσύ ποτέ δεν θα μάθεις πόσο.Γιατί αν ήξερες πόσο ανάγκη σε έχω θα τρόμαζες.Γεια σου Ζαυν.''
-''Ταΐσσα!Ταίσσα περίμενε σ'αγαπάω!''
Η κοπέλα είχε απομακρυνθεί αρκετά.Βγήκε από το εμπορικό και σκούπισε διακριτικά τα μάτια της.Έβγαλε ένα τσιγάρο από την τσάντα της και το τοποθέτησε ανάμεσα στα χείλη της.Η γεύση του καπνού τη χαλάρωσε αρκετά.Κατευθύνθηκε ως το αμάξι της και αφού μπήκε μέσα.Άρχισε να οδηγάει προς το σπίτι της έχοντας το μυαλό της κουβάρι.
Τελειώσανε όντως;Πως έγινε αυτό;Τι θα έκανε τώρα;Είχε φίλους αλλά πως θα αναπλήρωνε αυτό το τεράστιο κενό που της δημιούργησε ο Ζαυν;Δεν ήξερε.Ήταν η πρώτη φορά που δεν ήξερε.
''Ίσως τελικά η αγάπη μας να διάρκησε όσο ένα τσιγάρο.'' ψιθύρισε και βγήκε από το αμάξι της.
HEY GUYS!ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΠΑΘΑ ΑΛΛΑ ΑΝΕΒΑΣΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ *ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ* :0.ΛΟΙΠΟΝ ΒΑΣΙΚΑΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΠΩ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΠΕΙΣ.ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ) ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΛΕΛ .-. ΕΠΕΙΔΗ ΕΦΑΓΑ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΡΗΜΑ ΔΙΑΡΚΩ ΣΤΟΝ ΑΟΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ''ΔΙΑΡΚΗΣΕ'' Ή ''ΔΙΗΡΚΗΣΕ;''ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ <3
