Waves of ocean

PROLOGUE

DISCLAIMER: This is a work of fiction. All the names, characters, businesses, places , events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidental

-This story isn't perfect (unedited). Expect the typo and grammatical errors.

                

               

                   *Waves of Ocean*
                    
                   
                    

Prologue

--

"Uyy gising na!!" Inuga-uga ako nito sa kama habang nagbubunganga. "Babaeng 'to! May pasok pa tayo, angtagal gumising!" Inis nang sabi nito.

"Saglit, Wag mo nga akong yugyugin!" Sagot ko habang ginigising ang sariling dugo sa pag iinat-inat ng katawan.

"Ang arte! Ano ba 'ng bago sa pagyuyog-yog ko sayo tuwing umaga? Palagi ka nalang tulog mantika pero parang mas lumalala ngayon" Reklamo nito.

Agad kong naalala kong ano ang mga natuklasan ko kagabi. Hindi pa rin ako makapaniwala at marahang tinignan ang bag ko. Totoo nga!

Hindi 'yon panaginip dahil gising na gising ako noon.

"At teka, bat parang namaga ata ang mata mo, umiyak ka ba kagabi?" Tanong niya habang naglalakad kami papuntang kusina. Nakapag handa na siya ng mga pagkain, ako nalang talaga ang kulang.

"A-ahh, hindi ah" Pagsisinungaling ko.

"Anong hindi!? Hoy loka loka! lokohin mo na ang lahat wag lang ako na kaibigan mo!" Mataray na sabi nito habang sumasandok.

"Masakit kasi ngipin ko kagabi" Pagdadahilan ko.

"Ha? bakit? bihira ka lang naman kumain ng sweets ah! Oh baka kalalaplap niyo 'yan!" Tumawa ito at pumalakpak pa habang nakatingin sa kisame na parang may ini-imagine na milagro!

"Hoy! bunganga mo sharina, ah! Kanina kapa! hindi ba pwedeng nabitin lang?" Panggagatong ko sa kalokohan niya.

"Sabi na nga ba, e!" Nagliwanag ang mga mata nito sabay napahawak sa dibdib na animong kinikilig. "Ano kaya ang feeling ng makahalik ng isang engineer?" Tanong nito habang nakatingin pa rin sa itaas.

"Malamang tikim imagination!" Mariing sagot ko rito habang ngumunguya ng iprenito niyang frozen foods.

"Hoy, fool yan ah!"

Hindi na kami nagtagal sa kakadaldalan dahil nagmamadali na kami ngayon sa pagbibihis. Our apartment was too small for us. It can't even fit us. Isa lamang ang kwarto pati na rin ang banyo.

Minsan nagsasabay na kaming maligo dahil sa kakulangan oras. But I can't join with her now for taking a bath because I have something that she still can't know.

Pinadalian ko na lamang sakaniyang maligo upang makasunod ako sakaniya. We're working of the same company. Matapos kaming mag-ayos ay agad na kaming pumara ng jeep, wala kaming pera na pang taxi kaya kahit na naka pencil skirt kami ay kailangan nalang namin itago ang brilyante.