Luna Healer (Mysticalia Series #1) | Completed

Chapter 9

Chapter 9

Third Person's POV

Napapangising tinititigan ni Lumina ang boteng nasa kamay niya. She finished making the cure. Nakatayo siya sa royal garden. Nasa paanan niya naman ang garapon kung saan nakakulong ang lalaking pixie na ginamit niya para mautusan ang babaeng pixie na lasunin ang mga Luna. She cackled.

"Soon, I will be the next ruler of West Ruby." She said wickedly.

"M-mother?" she heard a faint voice.

Lumina's eyes widened when she heard the voice of her precious child. Lumina looked at Blair with surprised emotions. Blair's eyes are crying and her shaky hands slighty covered her mouth. Gulat na gulat si Blair sa narinig mula sa kaniyang ina. Para siyang sinaksak ng sampung kutsilyo sa dibdib.

Sunud-sunod ang pagtulo ng kaniyang mga luha. Hirap na hirap na rin siyang lumunok. Hindi niya matanggap. Hindi niya matanggap na ang kaniyang ina ang may pakana sa lahat ng ito.

"B-blair, honey. L-let me explain," Lumina tried holding her hands pero umatras ang anak.

"No! I don't need to hear any explanations, Mother! It is very clear to me now! H-how could you do this? HOW COULD YOU?!" Blair cried and cried.

"Honey, y-you just d-don't understand." Namuo ang mga luha sa mga mata ni Lumina.

"YES, MOTHER! I DO NOT UNDERSTAND! I DO NOT UNDERSAND ANY AT ALL! Why did you do it?! For power?! For wealth?!"

"Don't say anything more, Briar Lake. Please?" hinawakan ni Lumina ang kamay ng anak pero itinulak siya nito kaya nahulog sa Bermuda grass ang gamot.

"I NEVER HATED SOMEONE IN MY LIFE! JUST YOU, MOTHER! I HATE YOU! YOURE A MONSTER!" napaupo si Blair dahil hindi na niya nakayanan.

Humagulgol siya at mas lalong umiyak.

Bakit ang aking ina pa ang may gawa nito? Ang hirap-hirap tanggapin. Para akong paulit-ulit na pinapatay.

"M-mom? Am I...am I not enough?" she brokenheaertedly asked her beloved mother.

"B-blair," napahagulgol rin si Lumina at nasasaktang tiningnan ang anak.

"Because if I am enough, hindi mo 'to magagawa." Suminghot siya.

Blair wiped her tears but another tears flow more from her hurtful eyes.

"Please, honey?"

Nag-angat ng tingin si Blair at ngumiti sa kaniyang ina kahit patuloy na lumuluha. "Mother Lumina?"

"Y-yes?" Lumina voice broke.

"I never feel so worthless. Ikaw pa ang nagparamdam sa akin nito. Ang pinakamamahal kong ina sa buong mundo."

Malakas na humagulgol si Blair. Lumapit naman si Lumina sa anak at niyakap ito. Kahit pilit siya nitong tinutulak ay hinigpitan niya ang yakap dito. Napasabay siya sa hagulgol ng anak. Ngayon lang niya napagtantong hindi niya kayang makitang umiiyak ang anak.

Napakatanga niya kung bakit pa kasi niya pinakinggan ang sinabi ng pixie tungkol sa lason. Kung bakit naging bulag siya sa katotohanang ang anak niya ang yamang nasa kanya na na hindi puwedeng palitan ng kahit anumang kapangyarihan, korona, o trono. Hinalikan niya ang ulo ng anak at pilit pinapatahan.

"Mahal na mahal kita, Briar Lake. Mahal na mahal ko ang anak ko. You are the most precious treasure that I have. Patawarin mo ako anak. Patawarin mo ang iyong ina."

Ilang minuto silang nasa ganong posisyon nang tumahan silang dalawa. Ilang beses humingi ng tawad si Lumina sa anak hanggang sa mapatawad ng anak.

"Who is that?" Blair asked pointing at the pixie in the jar.