Hopeless

Hoofdstuk 1: Eenmaal, andermaal...

'Denise!' Iemand schopt tegen mijn bed aan. 'Je moet je klaar maken voor vandaag mijn liefste.' Zegt mijn stiefvader Ed. Ik open mijn ogen, maar kijk niet naar Ed. Ik heb zijn smerige kop vaak genoeg gezien. 'Goeiemorgen Denise,' zegt Ed 'gister leuke nacht gehad?' Het liefst zou ik hem slaan. Maar dan geeft hij mij de zweep. 'Ik snap het, ik snap het, te privé om over te praten.' Zegt hij. 'Mag ik tenminste iets eten, of zit je de hele dag tegen mij te slijmen.' Zeg ik. Hij legt zijn hand op mijn borst. Zijn hand glijd langzaam naar mijn billen. 'Natuurlijk, we moeten dat mooie lijfje wel goed onderhouden.' Ik sta op en loop mijn kamer uit. Het is geen mooie roze kamer die de meeste meisjes hebben. Nee, het is een gevangenis. 2 bij 2 meter met een bed. Ik loop door de gang. 's Ochtends hoor ik altijd het gehuil van gekidnapte meisjes, gedwongen om een slet te zijn. Ik loop naar de keuken en pak een kommetje cornflakes. Ineens hoor je door de microfoon "Denise Douche 21". Overal staan boxen die vermelden wanneer we moeten douchen, klaarmaken voor de shows en meer. Ik loop naar de doucheruimte. Kleed me uit en douche de alcoholgeur van me af. Het is een simpel hokje met gordijntje. Soms staan er dingen gekrast in de tegels. Meestal dingen als: help, dood aan Ed, S.O.S. etc. Maar ik snap het nut er niet van. Je kunt wel schrijven: "help" maar niemand komt je redden. Niet denken, doen. Ik ben jaren geleden gestopt met huilen en boodschappen in de muur krassen. Al moet ik soms mijn tranen inhouden. Ik ruik aan mijn arm. De geur is weg, dan moet ik uit de douche. Ik doe snel een handdoek om, en ga naar de kleedkamer. 'Ach, daar is mijn liefste weer.' Zegt Ed die in de reuzen inloopkast staat. Overal zie je lingerie, hoge hakken, make-up, durexproducten en meer. 'Wat moet ik vandaag aan?' Vraag ik met een poker-face. 'Ik vind deze roze doorschijnende wel wat voor jou.' Zegt Ed. 'En ik heb een verassing,' hij pakt me vast en zit aan me. 'Jij mag vandaag strippen met Anna en Tina.' Ik zeg niks en pak mijn lingerie. Ik ga naar de lege kamers waar meestal word geoefend voor de shows. Anna zit te huilen. 'Anna, gaan we oefenen?' Vraag ik. 'Een simpele gaat het of alles komt goed is ook goed hoor!' Zegt Anna. Haar tranen vloeien letterlijk over haar wangen. 'Maar het komt niet goed, snap je dat niet? We moeten iets doen of Ed vermoord ons wanneer we niet meer bruikbaar zijn.' Zeg ik. Door Anna barst IK bijna in tranen uit maar ik probeer het niet te doen. 'Stop gewoon met huilen en laten we de dans bespreken.' Tina komt net binnen met mijn broer. 'Hallo zusje, laat ze flink betalen voor jou.' Zegt Jerry mijn broer. Hij is net als mijn stiefvader: een smeerlap! 'Noem me niet jou zus!' Roep ik. 'Begin maar gewoon voordat ik je met de zweep sla.' Zegt Jerry. Een paar uur later hebben we een dans bedacht. Het is 20:00 zo begint de show. En dan... De hel...