Hoofdstuk 2: de grote finale!

202 10 2
                                    

Wat ik op het begin zei is waar. Dit is echt een gevangenis. Maar Ed heeft het omgetoverd in zijn paleis. En wij zijn zijn prinsessen. Er is een grote zaal waar waarschijnlijk werd geluncht door de gevangenen. Daar zijn de shows die Ed organiseert. Hij nodigt alle drugsdealers en alcoholisten (die net zo gestoord zijn als hij) uit. En steeds die mannen die aan mij willen zitten. Ik sla ze letterlijk van me af. "Denise, Anna en Tina!" Shit, ik moet. Anna ziet erg wit. 'Uuum, gaat het?' Vraag ik. 'Ja, misschien, denk ik.' Zegt ze. Tina trekt mij en Anna mee het "podium" op. Er staan tafeltjes met krukjes waar de mannen op zitten. Niet alleen mannen. Ja, soms komen er ook vrouwen naar toe. Ik hoop dan altijd dat ze zien wat Ed ons aandoet. Dan kunnen ze ons helpen. Dat is nog nooit gebeurd. Ik begin te dansen. Iedereen gaat klappen en juichen. 'Dat was een geweldige finale!' Zegt Ed door de microfoon. 'Nu is het tijd voor: "naar bed met.." Het publiek juicht. 'Wie zou een avondje willen doorbrengen met Denise? Laten we beginnen bij de €50,- ?' Ik kijk naar het publiek. Het leek wel alsof een man "wakker" schrok van mijn naam. '200 euro!' Zegt de man. '250 zegt iemand 250' roept Ed. Een man steekt zijn hand op. '500 euro!' Zegt de man weer. Hij biedt wel erg hoog. Ik word zelfs een beetje bang van die man. 'Iemand 550, 550 iemand? Eenmaal, Andermaal, VERKOCHT!' Roept Ed. De man loopt naar Ed, geeft hem het geld en loopt met mij naar een kamer met een groot tweepersoonsbed. 'Je moet mij helpen.' Zegt de man. 'Nog maagd?' Vraag ik. De man lacht. 'Nee, je moet me helpen bij het zoeken naar je vader...'

HopelessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu