İlkokul Heyecanı!

120 7 0
                                    


Okuldan nefren ediyorum.

Bugün ilk günüm ve çok heyecanlıyım. Boyum kısa diye en öne aldılar beni sıra olurken. Babam okul bahçesinde bekliyor arada ona bakıp sırıtıyorum. Kısa boylu hatta fazlasıyla kısa boylu bir kadın geldi yanımıza ve "çocuklarım yolunuza benimle devam edeceksiniz, ben sizin ögretmeninizim" dedi. Bölüm bölüm okul binasına alıyorlar bizleri. Babamla daha önceden sınıfıma bakmıştık zaten nerede olduğunu biliyorum 1/B yazıyor sağ üst köşesinde. Babamın yanına gitmek istiyorum burada herkes birbirinden bir haber ve ne yapacaklarını bilmiyorlar.

Baba beni bırakıp gidecek misin şimdi?

Babam gülümseyerek gözlerimin içine bakıyor, sanırım benden çok o mutlu burada olmamdan. Öğretmenimiz geldi şimdi yanımıza, babamla konuşmaya başladı ben diğer çocuklara bakarken pek ilgilenmiyorum ne konuştuklarına tek bir şey duydum şimdi babam "eti sizin kemiği benim" dedi. Oha bunlar yamyam mı ? Bizi yiyecekler mi şimdi? Hayır ya ben burada kalmak istemiyorum..

Baba benide götür eve!

Olmaz kızım okul saatinde evde olamazsın bak bütün arkadaşların burada..

Onlar benim arkadaşlarım değil ki, hiç biriyle konuşmadım bile.

Öğretmenin adı Fatma, babamdan duydum şimdi Fatma Hanım dedi ben artık gideyimide peşinden ekledi.

Hadı bakalım kızım sınıfına git ben birazdan geliyorum.

Gülerek söyleyince bunu burada olmak istemiyorum diyemedim ve yürümeye başladım. Sınıftan içeri girdim diğer çocukların anne babaları yanında benim babam neden hemen gidiyor ki ne acelesi varsa. Çok sesli burası çoğu çocuk ağlıyor hayır yani benim ağlamam gerekmiyor mu şuan babam yok yanımda ve kendimi kocaman bir çölde yaşama tutunmaya çalışan susuz kalmış balıkların arasında kaktüsün dikenlerine yaslanmış çocuk gibi    hissediyorum. Bu çok saçma..

En arka sıralardan birine yerleştim sanırım ögretmenimiz yer değişikliği yapacakmış. Ilk gün tanışma faslıymış herkes teker teker kalkıp kendini tanıtmaya çalışıyor öğretmen yardımıyla ve bende aynı şekilde kendimi tanıtıyorum. Öğretmen gülümseyerek yerime oturtuyor beni, bu durumlarda utangaçlıktan pek konuşaıyorum yüzüm ateş gibi oldu alev alacağım diye korkuyorum şuan. Öğlen yemeği okul çıkışı derken eve gelebildim sonunda şimdi Tom ve Jerry zamanı.

Babam geldi ve tom yine jerry in maskarası oldu çok seviyorum bu ikiliyi ama babam kızdı yine bana çok yakından izliyorum diye gözlerim bozulurmuş.

Okul eşyası almaya gidecekmişiz şimdi hazırlanıyorum. Hazırlanıyorum dediğime bakmayın bir etek birde t-short havalar sogumadan giymeliyim nede olsa kış gelecek zaten zor giyiyorum babam pek sevmiyorda bu eteğimi. ev telefonu çalıyor şuan babam geri girdi içeri kapıda beklerken beni çağırdı öz babammış arayan. Konuşmak istemiyorum desem telefonu vermekten vazgecer mi? Hayır..

Okulumun nasıl geçtiğini sormak için aramış bide seni çok özledim kızım dedi. Özlemek için mi bıraktınız beni??

Değişen HayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin