~ Lord Voldemort genç büyücülere Obliviate yapsaydı~ ———————————————————————- Başından beri planı buydu. Babanın etrafında gururla yürümesini izledin. Sana döndü ve gözlerinin içine baktı halinden çok memnundu. Zaten baban için bir şey ifade etmediğini çok iyi biliyordun , sen onun sadece planının bir parçasıydın. "Görüyorsun Y/N başardım. Yapamayacağım hiçbir şey yok. Kimse önümde durmaya bile cesaret edemez."Artık yeni bir devir başlayacaktı karanlık lordun devri...
Hiç kimseye hiçbir şeyi hatırlamıyordu.Herkes dünyanın bir yanındaydı Muggle dünyasında.Geçmişleri hakkında hiçbir şey hatırlamıyorlardı. Boş koridorda sadece senin ayak seslerin yankılanıyordu.Odana geçtin her şey planlandığı gibi gidiyordu ama babanın unuttuğu bir şey vardır senin de bir planın vardı ,her şeyi değiştirmek için bir plan vardı.O Lort Voldemort olabilirdi ama sen de onun kızıydın onun kadar sinsi, kurnaz ,ve akıllıydın.Etrafını kontrol ettin ve odana girdin dolabına yaklaştın. Dolabının gizli bölmesini açtığında Düşünselin yanındaki şişelere baktın. Her biri birbirinden önemli şişeler. Neville, Ron,Harry, Ginny... Hepsini çantana yerleştirdin. Çok fazla işin vardı ve oyalanacak hiç zamanın yoktu.
En doğru başlangıcın Hermione olduğuna karar kılmıştın. Onun gibi biri ile işe başlamak daha akıllıca olacaktı. Sağına dönüp Hermione ye baktın, kollarını açmış ve mutlu gözüküyordu. Onu mutlu görmek her ne kadar senin geri dönme isteğini arttırsada bu doğru olandı. Elindeki şişenin kapağını yavaşça açıp o küçük ışık süzmesinin Hermione ye gitmesine baktın.Bir şeyler hatırlamaya başlamıştı anlamsızca etrafına bakmaya başladı ve seni gördü. Sen yamuk bir gülüş sergileyip "Merhaba Hermione. Gitmemiz gerek. Çok işimiz var."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neredeyse herkezin toplanmasını sağlamıştınız.Hermione sana dönüp "Başka biri kaldı mı Y/N?" Eline çantayı attın ve son bir şişe olduğunu fark ettin. Elinde o şişeyi çevirdin, son bir şişe fısıldayarak Hermione döndün ve "Draco. Draco Malfoy kaldı geriye." yutkundun "Ben hallederim siz gidin" Hermione seni onayladı. Evet dedin içinden uzun zaman olmuştu.
Yeşil kapıya baktın. Bir Malfoy un bu evde kalması senin tuhafına gitsede onun hiçbir şey hatırlamadığını anımsadın. Kapı ziline basmanla kapının açılması bir oldu. O karşındaydı. Gözlerinin içine bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Y/N.Görüşmeyeli uzun zaman oldu ha." ona anlamsız gözlerle baktın. "Beni hatırlıyor musun?" buruk bir gülümseme yerleştirdi yüzüne "Geçmişim hakkımda hatırladığım tek yüz sana ait Y/N" kabinin nerdeyse durduğunu hissettin. "Geçmişini hatırlama zamanı Draco." hafif bir gülümsemeyle elindeki şişeyi açtın. Işık süzmesini izleyen Draco ya baktın, onu gerçekten özlemiştin. "Y/N" "Gitme vakti Draco. Bizi bekliyorlar." kolunu yakaladı ve "Önce bir şey yapmam gerek." "Ne?" sen daha ne olduğunu anlamadan dudaklarına yapışıp yavaşça geri çekildi. Fısıldayarak "İşte şimdi gidebiliriz." Evet artık gidebilirdiniz.
