Bu bu belki de benim için bir ilkti.
Bu his mi denir ya da başka bir şey mi bilmem ama bir ilk olduğunu biliyorum. Bu güne kadar çizdiğim bütün şeylerden nefret etmemi sağladı bu his. Daha önce insan çizmek istemeyen ben neden şimdi deli gibi onun resmini çizip saatlerce ona bakmak istiyordum.
Başımı iki yana sallayarak kendime gelmeye çalıştım, böyle devam edersem yıllardır kurmaya çalıştığım bu düzen iki saniye de yok olacaktı. Kızlara dönerek konunun ne olduğunu sordum.
"Konu şu tatlım, Jungkook ve tayfasını tanıyorsun zaten. Ancak şu yanlarındaki sarışın taş gibi oğlanı ilk kez görüyoruz ve senin de görmeni istiyoruz" dedi Rosanne. Tekrar kafamı çevirip o tarafa baktığımda onun buraya baktığını gördüm. Çok mu dikkat çekiyorduk, bahçenin ortasında dikilerek? Evet çok dikkat çekiyormuşuz çünkü sadece o değil bahçedeki herkes bize bakıyordu. Kızlara artık bir yere oturmamız gerektiğini söyleyerek bir banka doğru ilerledim.
Hepimiz oturduğunda onu görebileceğim bir yerdeydim. Arkasını görecek olsam bile bu şansı asla kaybedemezdim.Çünkü arkası bile o kadar kusursuzdu ki.
"Bu oğlanı burda yalnız bırakmazlar, baksana kızlara trene bakan öküz gibi bakıyorlar." dedi Jisoo. Bir, insan çizme konusunda bu kadar istekliysem benim bunu elde etmem lazımdı. Bu fikrimi kızlara söylemek ne kadar garip gelse de şu an yapacak hiç bir şeyim yoktu. Kendimi ona karşı savunmasız hissediyordum. Beni hiç tanımamasına, benim onu hiç tanımamama rağmen beni nasıl bu kadar güçsüz ve savunmasız hissettirebiliyordu.
Kızlara dönerek omu çizmeyi istediğimi söylediğim de, keşke söylemeseydim diye geçirdim içimden. Çünkü hepsi aynı anda "Ne?" diye bağırmıştılar ve dikkatleri yeniden üzerimize çekmiştiler. Çektiğimiz dikkatler onun dışındakiler olsa çok umrumda olmazdı ama o da bize bakınca umrumda olmak zorundaydı.
"Jennie sen iyi misin?" diye sorarak elini anlıma koydu Rosanne. Elini ittirerek "İyiyim galiba, ben de bilyorum ama hayatım da hiç istemediğim kadar onu çizmek istiyorum. Tamam biliyorum onu hiç tanımıyorum fakat istiyorum işte."
Jisoo sırıtarak kızlara döndü ve "İlk görüşte aşk geliyor kızlar, hazır olun benden söylemesi."dedi. Bunu yirmi dakika önce söyleseydi belki de saçmaladığını ve böyle bir şeyin asla olmayacağını savunurdum ama şimdi nedense içimdeki bu hisse bir sebep ararken saçma gelmemişti.
Kızlar benden itiraz bekliyorlardı ama istedikleri tepkiyi vermemiş olacağım ki Lisa koluma bir tane vurdu. Ona dönmüş onu azarlayacakken, onun oturduğu yere kaydı bakışlarım. O anda bakışlarımız kesişti ve ben bunu kaldıramayacağımı düşünerek bakışlarımı kaçırdım. Bunu yapmak belki çok saçmaydı ama onun saniyeler boyu gözüne bakamazdım.
Kızlarla birlikte okula girmek için ilerlediğimiz de onlarında kalktığını gördüm. O hariç diğerleri okula doğru geliyorlardı, o ise okulun çıkışına doğru. Ne yani onu daha göremeyecek miydim?
Lisa'ya dönerek küpemi düşürdüğümü az önce oturduğumuz yere bakmaya gittiğimi söyledim. Kafasıyle beni onayladığında oturduğumuz banka doğru ilerlerken onun durduğunu ve arkasına döndüğünü gördüm. Bir dakika bir dakika o bana doğru mu geliyordu? Bu benim kalpten gitmem için yeterli bir sebepti.
Nasıl yaaa? Ben bana geliyor diye düşünürken o yanımdan geçerek okula doğru gitmeye başladı. Bende aradığımı bulmuş gibi yaparak okula doğru adımladım. O önde ben arkada okula girdik. O, müdürün odasının olduğu tarafa bende sınıfın olduğu tarafa doğru gittim. Ne o yoksa bizim okula mı gelecekti. Eğer öyleyse onu son görmem değildi bu. Hızla sınıfa girerek sırama oturdum. Kızlara tam açıklama yapacakken hoca sınıfa girdi. Ne güzel dersimiz kimyaydı. En nefret ettiğim derslerin başını çekiyordu. Gerçi resim dersinden başka hiç bir dersi sevmezdim ben.
Okul bittiğinde kızlarla okuldan çıktık çıkışa doğru ilerliyorduk. Ama onu kapının çıkışında görmeyi düşünmüyordum çoktan gitmiştir diye düşünmüştüm. Ben ona bakarken o da sanki benim ona baktığını hisseder gibi bana döndürdü bakışlarını. Gülümseyerek kafasını çevirdiğinde kalpten gideceğimi zanettim. Bu neydi şimdi o bana gülümsemiş miydi ya da başka bir şeye gülümsemişti de ben bana gülümsediğini mi zannetmiştim. Gel de anla şimdi! Jungkook ve Taehyung yanına geldiğinde gülerek bir şeyler konuşup yürümeye başladılar. Biz de eve doğru ilerlemeye başladık.
Eve geldiğimde kızlarla vedalaşıp eve girdim. Annem ve babam işte olmalıydılar. Hızla odama çıkarak üzerimi değiştirdim ve çalışma masamın başına geçtim. O gülümsemeyi unutmadan çizmem gerekiyordu. Gerçi unutacağımı da zannetmiyordum ama gülümsemeyi kesinlikle çizmeliydim.
Aradan kaç saat geçti bilmiyorum ama bri arpa boyu yol alamamıştım. Çizemiyordum ne yaparsam yapayım çizemiyordum. Ne yapmalıydım? Kalemi kağıdın üstüne bırakarak yatağa doğru ilerledim. Biraz dinlenmeliydim, belki de yorulduğum için çizemiyordum. Beş dakika sonra tekrar masanın başında kalem elimde çizim yapıyordum ama yine yeniden çizemiyordum.
Belki de onu görerek çizmem gerekiyordu. Onunda yanımda olması gerekiyordu. İlk işim onu bulmak ve tanışmak olmalıydı ama bunu nasıl becerecektim bilmiyordum.
Kızlardan yardım istemeliydim bu konu hakkında, çünkü onlar Jungkook ve tayfasıyla muhabbet halindeydiler. Bana onu bulacak ve tanımamı sağlayacak insanlar da onlardı. Hemen yatağın üstündeki telefonumu alarak kızlarla olan grubumuza girdim.
💐{OLAY VAR KOŞUN}💐
✳️
Kızlar sizden bir şey rica edeceğim.
Tamam şaşırabilirsiniz ama bugünden beri aklımdan çıkmıyor ne olduğunu bilmiyorum siz adına ilk görüşte aşk diyin ya da başka bir şey diyin ama onu bulmam gerekiyor.
Acaba onu bulmam da bana yardımcı olur musunuz?
❇️Lalisala
Neeeeeeeee?
Jennie'ye ne yaptın?
Sen bizim tanıdığımız Jennie olamazsın?
Jennie ses ver sen misin?
✳
️
Lisa benim sakin ol!
Bende tanımıyorum artık kendimi ama onu gördüğümden beri neyin ne olduğunu bilmiyorum.
❇️Jisoooo
Jennie seni çok iyi anlıyorum.
Şuanlık seni sorgulamayacağım sana yardım edeceğiz ama yarın benden kurtulamayacaksın her şeyi anlatacaksın.
Ona göre haa!
❇️Roseanne
Yine mi geç kaldım yaah!
Dur bir dakika sonra sızlanabilirim.
Bizim Jennie'miz artık eski haline mi dönüyor.
Ahh bunu kutlamalıyız yarın!
Yaşa bee, daha mutlu olamazdım.
(Görüldü✔️✔️)
"Jennie'miz eski haline mi dönüyor. " Ben önceden nasıldım ki? Değişmiş miydim?
Evet belki de değişmiştim. Belki de değil değişmiştim. Lisenin başındaki Jennie ve iki yıl sonraki Jennie aynı olamazdı fakat değişmek bana yaramıştı. Artık her yalana inanan ben değildim artık düşünerek hareket ediyordum. Tamam belki biraz da sıkıcı bir değişim olmuştu çünkü o her teneffüs dışarı çıkan, hocalarla atışan, komiklik yapan, her yakışıklı erkeğe düşen Jennie gitmiş yerine gün boyu sınıfta oturarak resim çizen bir ben gelmişti.
Bu durum sadece okulda değil evde de aynıydı. Evde sadece yemek ve ihtiyacım için odamdan çıkardım annem ve babam bu durumun farkındaydı ama bana karışmazdılar. Eski halime döneceğime inanıyorlar.
Peki ben kızların da dediği gibi eski Jennie'ye mi dönüyordum?
*****************************
Geldi bir bölüm daha ama nasıl olduğu hakkında en ufak bir bilgim yok
Yorum sizde...💋
