FriendShip [On-Going]

CHAPTER FIVE

CHAPTER FIVE; Uniform

SYDNEY'S POV

"San ba dadalin ng kaibigan mo yung kaibigan ko?" tanong ko kay Drix. Habang naka sunod ako sa kanya. Dahil sabi ni Mr. Handsome sumunod daw ako dito kay Drix.

"He have his own room here." sagot niya, dire-diretso ang lakad.

"Really?!"

"Yes..."

Napa tigil ako dahil sa sagot niya. Hindi ako makapaniwala.

"Tss!" asik niya ng nakitang hindi ako bumabago sa puwesto ko. Nagpatuloy siyang maglakad ng nakarating na ako sa tabi niya. "Hurry up, I need to tell his mother that he has a problem." mahinahong sabi.

"H-ha?! Bakit?"

"Tsk! Anong bakit? Nakalimutan mo na ba yung nangyari kanina?!" asik na naman niya sa akin sabay tigil sa paglalakad para maharap ako.

Nahiya ako at kailangan ko pang tignan ang paligid kung meron bang makakakita sa amin na ganto ang ayos. Sa kasamaang palad pinagti-tinginan na kami ng mga estudyante dahil sa lakas kanyang boses at dahil narin siguro maraming nakaka kilala sa kanya.

"Of course not?! My friend is hurt. So what do you expect?! Syempre hindi ko yon makakalimutan!"

"Yun naman pala e." sabi niya sabay hila sa kamay ko para maglakad uli. Pero dahil sa pag hawak niya sa kamay ko ay hindi ako bumago. "What?! Tumitingin na sila sayo." supladong sabi niya, at nung tinignan ko uli ang paligid, totoo nga ang sinasabi niya.

"..." What the?! Hindi ko siya maintindihan!!

"Bahala ka nga dyan!" sabi niya sabay bitaw sa kamay ko at iwan sa akin doon.

What the hell?! What's wrong with him?! I didn't do anything wrong?!

Habang tinitignan ko siyang lumayo ay parang gusto ko nalang umuwi dahil pinagtitinginan na talaga ako ng mga estudyante dahil sa pag iwan niya sa akin. Kaya naman kinalimutan ko muna iyon at inisip ko nalang na hanapin  mag isa ang room namin ni Khate.

"Uh...Ma'am saan po yung room ng Prudence?" tanong ko sa mukhang guro na nasalubong ko. Mahigit kalahating oras din akong naghanap dahil ito ang unang beses kong mag tanong.

"Naku hija! Bago kaba dito?" sabi niya habang bigong naka tingin sa akin.

"Uhm..opo, transfer po..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nakita ko si Drix na busangot ang mukha sa likod nitong teacher na kinakausap ko.

"Ah..transfer ka?"

"O-opo..."

"Kasi hija, sa kabilang building pa yung hinahanap mo, medyo malayo pa yon dito."

"P-po? Naku! Hindi napo hehehe..." pilit ang ngiting sabi ko habang naka tingin sa likod niya.
Mukhang napansin niya iyon kaya tumingin din siya sa likod niya. Luminga-linga siya sa paligid at huling tinignan ang lalaking nasa harap niya.

"Oh! Son, its a good timing!"

"What?" sagot ni Drix sa guro na nasa harap niya.

Wait?? What?! Son?!! Like, Anak?!

"Wa-wait...ma'am wait, anak mo siya?!" gulat na tanong ko.

Gulat na napatingin sa akin ang guro, matagal bago siya nakabawi. "Ah..oo, anak ko siya." sabi niya sabay lapit kay Drix para guluhin ang buhok  nito.