ချစ်သော...ဦး(Uni+Zawgyi)[Completed]

Part(22)

Unicode

ထည်လင်းသည် ကြက်စွပ်ပြုတ်တစ်ပွဲအား ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးပြင်ဆင်နေလေ၏။ခဏနေလျှင် မဟော့်ဆီကိုသွားမည်။သူ့ဘက်က စိတ်အတွင်းမှာအစီအစဥ်ချပြီးပြီဖြစ်၏။

"ထည်လင်း"

ထည်လင်းသည် သူ့နာမည်အားခေါ်သံကြောင့် ကြက်စွပ်ပြုတ်ကိုမြည်းနေရာမှ နောက်လှည့်ကြည့်မိသည်။

"ဪ ကိုမဟာ"

မဟာက သူ့အပြစ်ကိုသူသိသလိုဖြင့် ကိုယ်ကိုအနည်းငယ်ကိုင်းနေလေ၏။

"ကျေးဇူးပါ"

အဆုံးအစမရှိသောစကားတစ်ချို့ကို သူဆိုတော့ ထည်လင်းမှာကြောင်အန်းအန်းပင်ဖြစ်သွား၏။

"ဘာ့အတွက်လဲ ကိုမဟာ"

"သားအတွက် အခုလိုတွေလုပ်ပေးလို့"

မဟာက ကြက်စွပ်ပြုတ်အိုးကို လက်ညှိုးထိုးကာပြောတော့ ထည်လင်းကသူ့အားပြန်လည်ကျောပေးရပ်ရင်း

"ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး။ဒါက ကျွန်တော်သူ့ကိုလုပ်ပေးရမယ့်တာဝန်ရှိတာပဲဟာ။အနည်းဆုံးတော့ သူ့ကိုကျွန်တော်သဘောမကျဘူးဆိုပေမယ့် သူ့မှာလည်းကျွန်တော့်ဆီကဂရုစိုက်မှုတွေရဖို့ အခွင့်တော့ရှိတယ်မဟုတ်လား။"

ထည်လင်းက စွပ်ပြုတ်အိုးကိုသာကြည့်ရင်း သူ့နောက်ကျောတွင်ရပ်နေသည့် မဟာ့ကိုပြန်ပြောလိုက်၏။

"ပြီးတော့ ကျွန်တော်နည်းနည်းတရားလွန်သွားတယ်ထင်လို့"

မဟာသည် ထည်လင်း၏စကားကြောင့်ခေါင်းငုံ့နေရာမှပြန်လည်မတ်လိုက်ကာ ထည်လင်းနောက်ကျောကိုစိုက်ကြည့်လျက် ဆက်ပြောမည့်စကားကိုနားစွင့်နေလေ၏။

"ကျွန်တော် ကိုမဟာလာမခေါ်ဘဲနဲ့သူ့ကိုလာကြည့်ခဲ့သင့်တာ။"

မဟာသည် ထည်လင်း၏စကားကြောင့် မှန်သည်ဟူသောသဘောဖြင့်ခေါင်းတစ်ချက်ဆတ်လိုက်သည်။

"ကဲပါလေ။ဒါတွေထားပါ။ကိုမဟာအခု ဆေးရုံပြန်သွားမှာမို့လား ခဏနေကျွန်တော်‌ေရာက်မယ်လို့မဟော့်ကိုပြောပေးပါဦး"

ထည်လင်းက မဟာ့ကိုလည်ပြန်လှည့်ြကည့်၍စကားဆိုလေ၏။

"အင်းပါ ဒါဆို ကိုယ်သွားပြီနော်"