Rains of Sparks (Celebrity Series #4)

Spark 18

Chapter 18

Social Media

Hindi na ako nakapagsalita. I can't seem to calm myself down after he whispered that. Ang tindi ng paghuhurumentado ko. Kung hindi lang dumating si Tito Madrid para tawagin na ako, hindi pa rin yata ako makagalaw doon.

I slowly looked at Keene. He was staring at me. I swallowed the lump in my throat. Tinalikuran ko na lang siya at sumunod na kay Tito pabalik ng backstage.

I can sense that Keene followed us. Marahan niyang hinawakan ang braso ko at hinarap sa kanya. My chest got more wilder. Halos nahirapan na akong makahinga nang bahagya niya akong hilain papalapit, yumuko at bumulong.

"I'll text or call you tonight. Please answer. I want us to talk even just for a while."

Gustong manindig ng mga balahibo ko. Unable to talk anymore, I just nodded. He smiled.

"Lend me a call sometimes, please... Kahit kaunting oras lang." he whispered hoarsely.

Lumingon si Tito sa amin. Hindi na ako nagsalita at mabilis ng tumalikod saka nagpatuloy sa pagpasok. Nagtagal ng ilang sandali ang tingin ni Tito kay Keene bago lumipat sa akin.

I can sense that Tito was curious but didn't asked about it. Ipinagpasalamat ko rin 'yon. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya kung sakaling mangusisa siya.

Wala na ang Pentagon nang makabalik ako sa backstage. Few staffs asked me about what happened pero si Tito na ang pumigil at sumagot. My group just smiled at me and didn't asked anything too. Mukhang naiintindihan nila ang nangyari at wala ng kailangan itanong pa.

Pero syempre, hindi ko rin naman inaasahang hindi eepal si Hara.

"Gwapo no'n, girl. Paisang gabi naman, please." asar pa niya.

Muntik ko ng kurutin ang mukha niya. Nasa van na kami nang ibulong niya 'yon kaya nang marinig ni Tito ay pareho pa kaming nasamaan ng tingin.

"Manahamik kang hayop ka." bulong ko rin sa kanya.

Umawang ang bibig niya at humalakhak. Napagalitan ulit tuloy ni Tito.

"Akala ko ba galit 'yon sa'yo? E bakit mas galit 'yon kay Isaac?" usisa na naman niya.

Umiling ako dahil hindi rin alam. Mabuti na lang at hindi na rin naman siya nagtanong pa.

The girls were already knock down. Kaya rin siguro hindi na rin nila pinili pang usisain ako. Si Hara ay energetic pa rin, hindi na bago. I was tired too kaya nang makarating sa bahay at nakapag-skincare na, humiga agad ako sa kama.

But I can't sleep. I keep thinking about earlier. I was confused of Keene's sudden change. He missed me? Is he really? O baka naman nasanay lang siya sa presensiya ko sa opisina nila kaya nung hindi ako nakabisita ng ilang araw, bigla niyang nasabing missed na niya ako?

As if it was a prayer and God answered, my phone rang for a call. Hindi ko usually sinasagot ang mga tawag ng random numbers pero sa pagkakataong iyon, ginawa ko. I was hoping it's Keene. He told me he'll call.

Mariin akong napapikit sa naisip. I bit my lower lip and answered the call.

"Hello?"

"Hello..." it was Keene's husky voice. I'm sure it's him. Pero pinili ko pa ring siguraduhin iyon.

"Who's this?" Gusto kong mahiya nang mamaos na rin ang boses ko! Damn it!

"Klein."

Dahan-dahan akong napaayos ng higa. I didn't get his number when I was still visiting his office because aside from I really can't text a lot, I was worried I can disturb him too. Naisip kong baka mas lalo siyang mairita kung pati sa cellphone niya'y nagpaparamdam pa rin ako. That's why I don't know why he has my number now. Where did he got it? Saan niya hiningi? Kay Tito?