Two |Kookmin| ✔️

22

"Delirmek üzereyim, o ikisini yan yana gördükçe kafayı yiyecek gibi hissediyorum. Bir şey de diyemiyorum, suçluyum çünkü..."

"Jungkook, Jim anlayışlı birisi. Onunla birkaç kişi ayrı ayrı konuşursak vazgeçebilir bundan."

"Neyden vazgeçecek Yoongi? O da haklı, o ikisi sevgili zaten."

Yoongi derin bir nefes verip Hoseok'a baktı. İkisi de ne diyeceğini bilemiyordu.

"Şimdi o Jimin'lerin evinde, Jimin'in odasında... Delirmek üzereyim!"

"Jungkook, sakin olmak zorundasın."

"Olamam, sakin falan olamam... Bir de yetmezmiş gibi sınıfın ortasında erkek arkadaşım dedi ya."

Jungkook ayağa kalkıp sağa sola gezindi, sinirini bir türlü atamıyordu.

Telefonunun zil sesini duyunca adımlarını durdurup aramayı yanıtladı.

'Taehyung?'

'Jungkook hyung... Jim çok içip sarhoş oldu. Sarhoş olunca gidip bedeni Jimin'e bıraktı ve buraya gelsen iyi olur.'

'Jimin iyi değil mi?'

'Seni sayık- Jungkook kurtar beni bunlardaann!- Jimin bırak şu telefonu, bırak geliy-'

Arama kapandığında Jungkook, Hoseok ve Yoongi'ye baktı.

"Ben gitmeliyim. Jim, Jimin'i sarhoş etmiş."

"Hayatımda duyduğum en garip cümlelerde ilk ona girer sanırım."

Hoseok'un dediğiyle Yoongi hafifçe güldü kendini tutamayıp.

"Tamam hadi git sen, ama daha sonra güzel bir buluşma ayarlayalım. Jimin, Taehyung falan da gelsin. Tamam mı?"

"Tamam tamam yaparız, sen merak etme Yoongi."

Jungkook zorakice gülümseyip ceketini giydi, "Görüşürüz yarın."

"Görüşürüz Jungkook."

Jungkook evden çıkıp arabasına bindi. Kapıyı kapatıp yerleşince bir süre durup derin bir nefes verdi.

"Fazla mı abartıyorum..?"

Kendi kendine sorup kendi kendine sinirlendi, "Saçmalama, abartmıyorsun aptal."

Elleriyle direksiyonu sıkıp başını da ellerine koydu. Sakinleşmesi gerektiğini biliyordu ama imkansızdı bu.

Çok beklemeden yola koyulup Jimin'lerin evine geldi. Hızla kapıyı çalıp içerideki bağırışları dinlemeye başladı.

"Jimin hayır dedim hayır! Bırak elindeki şişeyi... Bak Jungkook geldi, nasıl kızacak şimdi sana, gör sen."

Taehyung sinirle kapıyı açtığında ürktü Jungkook. Bir Taehyung'a bir de yerde tepinen Jimin'e baktı. Çocuk gibiydi...

"Ne oluyor burada?"

"Hyung, al şu sevgilini ne olur. Canım çıktı bütün gece."

Jungkook gülerek içeri adımladı, Jimin'in yanına çömelip bir süre Jimin'in kendisini fark etmesini bekledi. Jimin fark etmeyince kolundan tuttu.

"Jimin, ben geldim."

"Aa Jungkook, bana kızma sakın!"

Jimin hızla ayağa kalkıp kaçmaya çalıştı ama sarhoş olduğundan doğru düzgün yürüyemiyordu bile. Dengesini kaybedince Jungkook onu kucakladı.

"Sakin ol, kızmayacağım sana."

"Yiaa, kızmayacak mısınn? Aferin sana, aferinn~"

Taehyung derin bir nefes verip koltuğa bırakı kendini.