Two |Kookmin| ✔️

23

"Minsoo gitti, benim yüzümden gitti işte!"

"Minsoo?"

"Jim işte."

Jimin şaşkınca koltuğa oturduğunda Jungkook ikisine gülümseyerek baktı.

"Sevinsenize, o da Kook gibi kendi bedeninde gelecek işte."

"Öyle olmayabilir aptal."

"A-Aptal mı? Ben senin öğretmeninim benimle düzgün konuş."

Hyunjung gergince gülüerek Jungkook'a baktı.

"Sence ben okuyor olabilir miyim? O, o an yanınıza gelebilmem için ayarlanmış bir şeydi. Minsoo gelirse o da öyle gelebilir."

"Peki, gelemezse ne olacak?"

"Ölmüş olacak."

Ortamda büyük bir sessizlik başlamışken, Taehyung ve Namjoon geldi salona.

"Ne oldu? Bir şey olmuş, yüzünüzden belli."

"Jim gitti."

"Nasıl?! Jimin'e anlatıınız mı?"

"Ben büyük bir pot kırdım, o yüzden."

Taehyung kaşlarını çatarak baktı Hyunjung'a, böyle bir şeyi yapabileceği hiç aklına gelmemişti.

"Bence o da senin gibi eski bedeniyle dönecek."

O an Jimin aklına gelenle gözlerini büyüttü, artık bedeni tamamiyle kendine aitti öyle değil mi?

"Jimin ne oldu?"

"Artık bedenlerimizde sadece biz varız Jungkook."

Hyunjung, Jimin'in söylediğine güldü, "Hayatınızdan çıkacağımızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Burası Minsoo'nun evi, Jungkook'un evi de benim evim artık. Yani, beraber yaşayacağız."

ጕዐዐጕጠጎ̇ክ

"Bugün gerçekten ölüm gibiydi. Dört ders matematik mi konur üst üste? Ay bide üstüne iki ders kimya ardından da iki ders fizik... Neyse ki Jeon enişteciğim o kadar yormuyor bizi. Canım eniştem benim..."

Namjoon, Taehyung'un dediğine güldüğünde araba süren Jungkook da hafifçe kıkırdadı.

"Ders sıkıcı, neden sıkayım sizi?"

"Jungkook şuna çok yüz verme bak, sulanıyor sonra."

"Jimin biz en yakın arkadaşlar değil miyiz? Biz birbirimizin ruh eşi değil miyiz..?"

"Of susun artık, kafam kaldırmıyor sizi."

Hyunjung sinirle söylendiğinde Taehyung onun kolunu sertçe sıkıştırdı.

"Sus be, Jim de benim en yakın arkadaşlarımdan biri. Sizi küstürürüm geldiğinde, görürsün."

"Eve geldik, hadi inin artık arabadan."

Jungkook, arabayı park ettiğinde herkes indi arabadan. Jimin'lerin evine gelmişlerdi yine.

"Hafta sonu yine ne çabuk geldi, öyle değil mi?"

"Öğretmenlere kolay tabii, sürünüyoruz biz enişteciğim."

"Taehyung çok konuşma da şu kapıyı aç."

Taehyung üfleye püfleye kapıyı açıp içeri girdi. Diğerlerinin girmesini beklemeden kendini koltuğa attı.

"Evim gibisi yok. Ailemin bana kattığı tek güzel şey bu ev, ha bide beni doğurmuş olmaları."