Ravishment

CHAPTER 5

She's now at the couch while waiting for Aldrich to finish his phonecall. His phone rang when she's about to tell all of the things happened eight years ago but now she doesn't know if it's important anymore.  They both frozed when he reach his phone at nakita niyang si Valerie ang tumawag.

Narinig niyang tinawag ito ng "Baby" ni Valerie bago makalayo sakanya and it's freaking hurts to see his concern be given to someone else. Tumagal ang tawag ng halos kalahating oras, hindi niya tuloy mawari kung sobrang importante ba ng tawag ng dalaga.

After he phonecall someone, mukhang maaliwalas na ang mukha nito kumpara kanina na parang bulkan itong sasabog. Aldrich sat down at the end of the sofa and just like me he started  staring at the television that's not even on. No one wanted to say anything. She's very nervous and undecided if she's going to tell the truth.

"Tell whatever you want to tell. Make it fast. Valerie needs me." he said in a cold tone.

"Aldrich, I know I've been unfair to you for the last years at hindi ko alam kung maniniwala ka o hindi but on those years, it's always been you. Maybe, I'm too damn scared kung tatanggapin mo pa ako pagkatapos kong iwan ka ng ganun-ganun lang kaya hindi ko masabi sa'yo ang lahat-lahat. This heart of mine only beats for you, there's no one else capture it. I'm selfish  but, maybe, we could start again, can we?" lakas loob niyang tanong. She's selfish and she knows that pero mas mabuti na ring sabihin dito ang totoo niyang nararamdaman because deep down inside in her heart ayaw niyang mahulog ang loob nito kay Valerie. Tsaka na lang niya iisipin kung paano ipagtatapat dito patungkol sa tunay na nangyari eight years ago.

She's 15 when they started their relationship and even before alam niyang ito ang lalaking laan para sakanya. Cliché man pero yun ang katotohanan. She's now 26 and her feelings for him just grow even more.

"Aldrich" tawag niya sa binata na walang ginawa kungdi pakalmahin ang sarili. She tried to reach for his hands pero iniiwas nito iyon.

"It's not easy. Noong nakita kita sa airport, determinado akong maging tayo ulit at yung nangyari sa'tin mas lalong gusto kong makipagbalikan pero in those eight years nandiyan si Valerie. She never left me kahit noong mga panahon na nagmamaka-awa ako sa kuya mo para sabihin saken kung nasaan ka, she's there. She's there when I'm a walking wrecked. She helps me pick up myself when you tear it apart. AND YEAH, SHE LOVES ME MORE THAN YOU EVER LOVE ME." mahinahong sabi nito at kahit hindi niya tignan ang binata alam niyang matalim itong nakatingin sakanya. 

So, yung sex was only to make him realize na wala na talaga itong pagtingin saken? Ganun ba yun? 

"Pero may nangyare satin." she said helplessly while stopping herself to cry at ni minsan ay hindi nito ginawa ang withdrawal method. HE FUCKING PLANTED SEEDS ON HER! 

"You know that it only happen because we're in the moment. Hanna, just like you said, I'm also protecting myself. What if may nangyare na naman sa'yo at hindi mo kayang sabihin saken, iiwan mo ulit ako? What if along the way, you realize na mas mahalaga sa'yo ang modelling career mo, makikipaghiwalay ka? What if ayaw mo na ulit saken, tatakbo ka?" puno ng panunumbat at parang may nakita siyang takot sa mga mata nito pero napalitan ito ng galit.

Ang kanina niya pang luha na pinipigilan ay unti-unti nang nalalaglag. 

"Yun ba ang tingin mong gagawin ko?"  balik tanong niya dito. Tinignan niya ulit ang binata. 

"Yun ang pinaramdam mo. Nanliit ako sa pagtrato mo saken , yung sinabi ko kanina na bigyan mo ko ng rason para hindi ka habul habulin, matagal mo na palang ibinigay. You've run away, you left, and you choose your modelling career kaysa saken. Valerie loves me at my worst and you love me at my best. You've left remember? At sasabihin mong hanggang ngayon mahal mo pa rin ako. You always makes me feel that I'M FUCKING USELESS KAPAG HINDI MO KO PINAPAPASOK SA MGA PROBLEMA MO! TANG INANG PAGMAMAHAL YAN! AT HANGGANG NGAYON, YOU MAKING ME FEEL NA HINDI MO KAILANGAN NG TULONG! I'M HERE AND ALWAYS BEEN HERE FOR YOU PERO KAPAG MAY PROBLEMA KA PARANG NAKAKALIMUTAN MONG NANDITO AKO! YOU'VE ALWAYS RUN AWAY AT AKO PARANG ASONG SUMASALUBONG SA'YO KAPAG OKAY KA NA! I FUCKING DESERVE AN EXPLANATION! I DESERVE A RIGHTFUL REASONS KUNG BAKIT NANGYARE YUN! SABIHIN MO SAKEN KUNG ANONG PROBLEMA." sigaw nito sakanya pero paulit ulit lang siyang umiiling. Ayaw niyang malaman nito ang dinanas niya. Ayaw niyang saktan pa ito ulit.  

"Pero hanggang ngayon you still doesn't know how much it hurts me na hindi mo masabi ang rason kung bakit naglaho ka ng parang bula. And you want a comeback? DREAM ON! Hindi na ako magmamaka-awa para pansinin mo, hinding hindi na ko papayag na iwan mo pa. I FUCKING WANT TO CLOSE THE CHAPTER OF MY LIFE NA NANDUN KA! AND THIS TIME AKO NAMAN ANG AALIS! CRY ALL YOU WANT PERO HINDING HINDI NA KO MAGAHAHABOL PA SA'YO!" he angrily said at bawat salita na sinasabi nito ay parang kutsilyong tumatarak sa puso niya.

Ano bang inaasahan niya? Na habang buhay maghahabol ang binata? Na hindi ito nagalit sa ginawa niya. Yes, they have sex pero tama siguro ang lalaki. It happened because they're into the moment, nothing more. At ang laki niyang hibang kung inaakala niya na tatanggapin siya ni Aldrich ng ganun ganun lang.

Tumagal pa ang binata na naka-upo sa sofa at tinitignan lang siyang humahagulgol. Maya-maya pa ay umalis na rin ito ng walang paalam.

At ngayon she's crying like there's no tomorrow  knowing how much she hurt him. Binigay nito ang lahat sakanya kaya naiintindihan niya ang galit nito. Aldrich is always her comfort at minsan ay naabuso niya yun dahil sa tuwing may problema siya sa career or sa pamilya ay hindi niya magawang sabihin dito ang mga ito. She would run away, solving it on her own at kapag okay na ang lahat tsaka siya magpapakita ulit dito. Tulad nga ng sinabi ng lalaki, he never question her but welcomes her with kisses and hugs.

Hindi niya alam kung gaano siya katagal umiiyak at nagising na lang siya ng walang humpay na mag-ring ang kanyang cellphone. With her eyes close, she began to searched for it at nang mahanap ay wala gana niya itong sinagot.

"Where are you? The management wanted to talk to you. Sabi mo hintayin ka namin sa salon, ala-una na HANNA DEL MUNDO!" galit na sabi ng manager niya. Napatayo siya ng maalala na pinapapunta nga pala siya ng CEO ng agency niya dahil may project proposal daw ito sakanya.

"I will be there, just give an hour. I will go straight to the CEO office. Don't worry, I will also do my hair and make up, okay. Mag-alibi ka na lang muna. BYE" she hurriedly said and go to her bathroom.

She finished her shower within ten minutes. Yun na ata ang pinakamabilis niyang pag-ligo because usually she take thirty minutes. Naaalala niya na kapag labas niya ng banyo ay nakakunot na ang nuo ni Aldrich sa taggal na paghihintay at sinasamantala nito yun para mahalikan siya dahil alam nitong hindi siya magrereklamo because she feel sorry.

Biglang nawala ang ngiti sa kanyang mukha na makita niya sa salamin ang itsura niya. Magang maga ang kanyang dalawang mata at parang magkakaroon pa ata siya ng sipon dahil sa sobrang pula ng kanyang ilong.

She put light make up and made sure na matatakpan ang kanyang magang mata. Put some matte red lipstick. She also makes her hair into a big curls and brush it so that it gives big waves effect on her hair. She wore a printed white t-shirt, mom high jeans and her prada rubber shoes. She just wanted to look simple yet cute.

 It's quarter to 2 when she arrived at her agency building at kumakalam na talaga ang kanyang sikmura dahil after Aldrich left ay nawalan na siya ng lakas na tumayo at nilunod ang sarili sa pag-iyak. Her eyes water when she remember his words. Ipinikit niya ang mata at huminga ng malalim. She put massive air on her lungs at kinuha ang chanel bag. Bumaba siya ng sasakyan at tinungo papasok ang building. She's walking while side glancing people around, natatakot na makita ulit ang binata. Wala na siyang mukhang ihaharap pa dito matapos ang lahat ng pinag-usapan nila.

Dumeretso na siya sa opisina ni Miss Villafuerte at nadatnan niyang  seryosong naka-upo ang manager ni Aldrich, ang mismong binata, manager ni Valerie, ang mismong dalaga, ang kanyang manager at ang sikat na director-writer na si Miss Ingrid sa meeting table ng CEO. Mayroon pang mga script na binabasa ang mga ito at tila hindi napansin ang kanyang pagdating. 

"WHAT THE FUCK." mahina niyang sambit na kinalingon naman ng mga ito.