Feels Like Hell (Completed)

CHAPTER 1

Aemhyrine's POV

I have a bestfriend, her name is Maxine. The only one that understand me in any situation and supported me in my stupid acts.

"Puro bisyo at sugal lang naman ang alam mong gawin mabuti pang mag-hiwalay nalang tayo!"

"Lahat naman nang nakikita mo sa'kin masama eh! I still not forgive you on what you did three years ago. Baka lang nakakalimutan mo? I will remind you that you cheated on me while I'm on America. Didn't you?"

"Bakit ba binabato mo sa'kin yung mga kapalpakan mo? "

"So what do you want me to do? Pwede ba Josephine? Tigilan mo ako! Matutulog na 'ko bago ko pa madampi ang palad ko sayo." What a happy family.

Hindi naman sila dati ganyan. I still remember the time when they are giving me the love and attention that I want. That I need.

But that was a long time ago, I think the last time that I've been happy with them is 9 years ago and now that I am 17 they never cared about me.

They always argued even on a smallest thing. I can't do anything, ilang beses na akong umiyak sa harapan nila pero parang hindi naman nila ako nakikita.

My first heartbreak is the time when my Mom cheats on my Dad. I still don't get the point why she did it.

Oh! It's already two in the morning. Hindi man lang ako nakapagdinner dahil hinintay ko silang dalawa makauwi dahil ang akala ko magsasabay sabay kami. Ngayon pa naman ang wedding anniversary nila.

Nalimutan yata nilang may anak sila. Nakalimutan na yata talaga nila ako.

Kaya naman I decided to call Maxine

"Hey! wanna hang out?" Pumayag naman agad sya.

Hindi na ako magugulat dahil pag-labas ko ng gate namin nandyan na agad sya.

Since nag-kakilala kami ganyan na sya. Palaging nasa tapat ng bahay namin kapag kailangan ko sya.

We are Twelve years old that time, bagong lipat lang daw sila hindi nga nya ko pinapapunta sakanila because it's too messy like she said. Pareho raw kami nang kalagayan tungkol sa pamilya at ayaw nyang makita ko ang buhay nya sa bahay nila. Pero ayos lang kasi kasama ko naman sya sa kahit na anong bagay kapag gusto ko.

"Miss me?" Sabi ko sakanya. She just smirked. We use my car and ride like we own the world.

-----

"PARTYYYYY!" the sound is too loud and I love it. Nandito naman ako palagi sa bar t'wing malungkot ako and sad to say araw araw akong nandito.

I just dance it away, pero alam kong kahit mag-punta ako rito hindi naman maaalis yung problema ko. Pero atleast makakalimot ako panandalian.

"hey hey hey stop." Sino ba 'tong stupid shit na pumipigil sa'kin?

"Look! You're too drunk. I will take you home okay?" Who cares! Aba ang manyak naman nito!

"I'm not what you think. I just want to protect you from those guys." tinuro nya sa'kin yung mga lalakeng nasa left side ko na parang kakainin ako nang buhay.

Nawala naman si Maxine sa paningin ko, nahihilo na ako dahil sa dami nang nainom ko.

"I don't trust you. Get your hands off me, jerk!" I only trust Maxine in my whole life. Wala na akong pakialam sa iba.

Well just for once, I gave him my keys.

I fell asleep. I'm tired and I need a rest.

-MORNING-

"Ouch!" Hang over? Ano ba nangyari?

"Someone bring you here last night, what's wrong with you Aemhyrine?" Noise breakfast.

"I will go to work, take care of her manang." As usual, what a workaholic!

Suddenly it flashes backs, hindi ko lang alam kung sino at anong itsura nang nag-hatid sa'kin kagabi..

What ever! I just texted Maxine if she is fine. Iniwan ko nga pala sya sa bar last night sino ba kasi yung kupal na nag-hatid sa'kin? Pakialamero.

"Is everything okay? Coffee shop tayo?" She replied.

"Manang aalis po muna ako, ako na bahala magsabi kay mommy. Thank you." Alam kong hindi sya payag pero wala na syang magagawa, I got my purse and keys.

Nasa tapat na agad sya ng bahay namin, sumakay naman agad sya sa akin.

Pagdating namin sa coffee shop pumunta agad ako sa counter para umorder.

"A grande of latte and a cappuccino." I know her favorites.

"Noted ma'am." Pagkabigay ng coffee namin umupo na kami.

"So who's the handsome guy?" Ano bang sinasabi nito? Nakita naman nya na nag-taka ako sa tanong nya kaya tinuloy nya ang sinabi nya.

"The guy who drives you home!" Oh that boy!

"I don't know. Nakalimutan ko na yung itsura nya at hindi man lang sya nag-bigay o nag-iwan ng calling card para matawagan ko sya at mamura! Sure akong magsasabi si mommy kay daddy na may nag-hatid sa'kin at galing pa kaming bar! Ano nalang ang iisipin nila? Dapat kasi ikaw nalang nag-hatid sakin eh!" Inis kong sabi sakanya.

"Calm down, I can't do that." Sagot nya.

"What ever! but who ever he is I wish that I could meet him again so I can smack his face!" well kasalanan ko rin naman, pumayag ako na magpahatid sakanya sa pagkakatanda ko.

"Just don't mind him." Napalakas siguro ang pagbebwelta ko ngayon dahil sa mga nangyari, dahilan para pagtinginan kami ng mga tao rito sa coffee shop, naiilang naman ako kaya inaya ko na sya umalis.

Nawala na 'ko sa mood na pumunta kung saan saan.

This day is stressin me out.