Aemhyrine's POV
I couldn't believe that I would wake up because of him. He called me and invited me to take a lunch with him.
Treat nya daw dahil nililigawan na nya ako at sa wakas mag momotor kami dahil nakakatamad dalhin yung kotse ko.
Napakaaga pa para lang mag-ayos! Seven AM ako nagising dahil lang sa pagpili ng susuotin kong damit.
Hindi ko alam ang nararamdaman ko pero ayoko talaga nito. Hindi ako excited sa lunch namin no! Naisip ko lang talaga na mabilis lang naman kasi ang oras sa umaga kaya kailangan kong agahan ang gising ko, mabagal kaya ako kumilos.
I don't want someone to wait for me.
Ilang oras din ang nakalipas at nakapag-ayos na ako. Backless na maroon dress nalang ang sinuot ko sakto namang nasa baba na rin sya kaya bumaba na ako.
"You are stunning, halatang pinaghandaan mo ang date natin ha?" Pang-aasar nya.
"What? No way! Eto lang talaga ang available sa closet ko. Tara na nga!" Nalimutan ko yatang mag momotor kami kaya nililipad yung dress ko habang umaandar kami.
Alauna na rin pala ng hapon. Nag-punta kami sa korean restaurant. He's sweet and gentlemen yun ang maidedescribe ko sakanya ngayong araw dahil palagi nya akong pinapauna sa lahat ng bagay.
Habang wala pa yung order naisipan ko naman agad na mag-banyo. Sakto naman na tumawag si Maxine.
"So what's going on?"
"Oh thanks god you called me, kanina pa ako kinakabahan na masaya na hindi ko alam! Help me to figure this out."
"Can't you see? You're falling! Nahuhulog ka na sa Calvin na yan at ang maipapayo ko lang ay huwag ka basta bastang magtitiwala sakanya! Pigilan mo ang nararamdaman mo! Just take care aemhy! May gagawin pa ako babye! See you nalang."Hell no! Ako? Mahuhulog sa Calvin na yon? Okay sabihin na nating gusto ko nga sya. Ganito ba talaga pakiramdam non? Ito yung unang beses na magkakagusto ako at hindi ko alam kung paano pigilan 'to.
Bumalik na ako kay Calvin dahil baka magtaka pa sya sa pagtatagal ko sa banyo.
"What's taking you so long? Kumain na tayo." Sabi nya sa akin. Tumitig naman sya sa mukha ko
"May dumi ba sa mukha ko?" Tanong ko sakanya
"You put make-up? You are blushing." Nag-init naman ang pisngi ko sa sinabi nya.
"It's none of your business rosy cheeks lang talaga ako. kumain nalang tayo." Sagot ko sakanya
"Ganon ba palagi ang family mo?" Hindi naman ako nakaimik agad.
"Sorry to ask, ayos lang kahit hindi mo sagutin."
"Oo ganun sila palagi, nakakapagod na nga eh. Pero ayos lang nasasanay naman na ako. Wala na kasing time si mom kay dad noon kaya siguro nag-hanap ng ibang mapaglilibangan si dad at naging dahilan nang pagkalulong nya sa sugal." Paliwanag ko sakanya
"I see, basta twing nangyayari yon pwede mo kong tawagan, sinaved ko yung number ko sa phone mo nung nalasing ka at hinatid kita kaya din natawagan kita dahil niring ko na."
"Don't touch my phone again okay?" Inirapan ko nalang sya
"Sungit mo naman." Tumawa nanaman sya, yung tawa nyang mas nahuhulog ako.
Ibinalik ko sa ayos ang sarili ko. Kumirot naman bigla ang ulo ko at parang umiikot ang paligid ko.
"Hey you okay?" Naging ayos naman na ulit ako, hindi lang siguro ako nakapagbreakfast kakaisip ng susuotin kong damit.
YOU ARE READING
Feels Like Hell (Completed)
Short StoryHow do I escape in this situation? Date written: May 16,2020 Date finished: May 17,2020