Ne krahet e tij!(E PERFUNDUAR)

Kapitulli 25

Kishin kaluar nje dite shume intensive ,ishin shume te lodhur e vetmja gje qe donin ishte te shtriheshin prane njeri-tjetrit dhe te mbuloheshin me perqafime.
-Faleminderit Eiden.Jam kaq e mbrojtur perkrahe teje.Ndjehem shume e sigurt.Faleminderit qe je me mua.
Dhe kur e them une qe ne fillim perpara se te vendosja ne lidhje me ty kjo ishte gjeja qe i druhesha me se shumti atehere dije qe  ke bere shume per ti merituar kete fjale.
-Mia ime ti,asnjehere sdo jesh vetem.Ta premtoj.
Eideni i perkedheli fytyren dhe floket me nje butesi te ndjeshme.Sa e donte ate femer.E donte shume dhe donte qe te ishte gjithmone aty krahe tij sikurse ishte dhe sonte.
Ai u kthye duke e vendosur Mian poshte vetes dhe duke e pare ne sy i tha.
-Te dua shume.
Mia nuk e duroi dot gjithe kete skene dhe i vendosi duart rreth qafes e me pas e terhoqi drejt vetes duke e puthur.
Edhe Eideni kaq kishte pritur,nje sinjal te vogel nga ana e saj per ta perforcuar akoma edhe me teper.
U puthen te dy si te dehur nga dashuria.Po putheshin e perqafoheshin duke i treguar keshtu njeri tjetrit sa shume i kishte munguar kjo gje.
E pak nga pak teksa puthja ne buze perforcohej ,Eideni zbriti edhe me poshte.Vazhdoi ti dhuronte puthje akoma edhe me te ndjeshme  ne qafe ,e duke zbritur edhe me poshte ne gjoksin e saj.Mia nisi te renkonte nga kenaqesia.Ai i hoqi bluzen qe kishte veshur dhe me pas e pa ne sy duke i buzeqeshur.
-Je kaq e bukur.Ke nje shpirt kaq te dashurueshem dhe nje fizik te hatashem.
Mia u skuq dhe me pas u ngrit duke  e bere dhe Eidenin te pozicionohej ne krah te saj dhe jo mbi te.
-Ti nuk je me pak se une.Te kam gjykuar keq ne fillim.Mendoja se ishe harrakat,por je njeriu me zemren me te mire qe kam njohur.
Nuk do kisha gjetur njeri me te mrekullueshem se ty.Jam kaq me fat.
-Une me shume zemer ,une me shume.Tani me jep lejen te ti heq keto?Se nuk po duroj dot me.
Mia qeshi dhe tundi koken.
Eideni vazhdoi edhe me teper,i liroi gjoksin e saj te rrumbullaket,te mjaftueshem per duart e tij dhe po e puthte Mian ne cdo centimeter te lekures se saj.Zbriti me poshte te xhinset qe kishte veshur,i zbertheu kopsen,i uli zinxhirin dhe me puthje  filloi tja hiqte ato.Derisa e la Mian me mbathjet e saj te bardha me dantelle.
Sa joshese po i dukej,gjithmone i ishte dukur ne fakt,por ne ato caste po i dukej me shume se kurre.Ajo ishte shtrire ne krevatin e tij vetem me mbathje dhe me floket e leshuara.A mund te kishte me seksi se kaq?!
-Po me vjen nje deshire te te ha ngado.Do me ndaloje nese do e beja?!
-Jo Eiden mos guxo,do me lesh me shenja.
-He pak fare,shenja te vogla do te jene.Spo mundem te rezistoj dot me.
-Ti sje njeri .Po me kerkon te me hash.Kjo eshte shume kafsherore.
-Ne fakt se di as vete se perse te pyeta kur thjesht duhet ta beja dhe sdo kishe kuptuar gje.Edhe Eideni nuk e la te fliste duke i mbushin gojen me nje puthje qe e beri te harroje fjalet qe kishte ndermend te thonte.
E ashtu dalengadale zbriti poshte ne fundin e barkut te saj me puthje,i futi duart nen mbathje dhe ia hoqi ato nga trupi me nje deshire te cmendur.
Me pas ngriti koken te shikonte Mian e cila po nxirrte disa grimca lumturie nga buzet e saj.E teksa shikonte ate,Eideni e mbeshtjell rreth trupit te tij duke e ndjere edhe me fort lekuren e saj ne te tijen dhe ashtu u perhumben ne ato caste duke ju dorezuar njeri-tjetrit me shpirt dhe me trup.
***
Ishte nje mengjes i bukur,nje mengjes si vere!
Ne dritaren qe kishin ne dhome po hynin disa rreze drite qe i ngrohin dhomen.
Ato po flinin krah njeri-tjetit,te mbuluar me nje batanije.Dhe ishte pikerisht nje zile telefoni qe i shkeputi nga rehatia e atij momentit.
-Eiden,po bie telefoni.
-Lere te bjere ska gje.
-Po mund te jete dicka me rendesi.Te pakten shikoje kush eshte.
-Epo mire.
Eiden ngrihet gjithe pertese ashtu lakuriq sic ishte dhe Mia skishte te ngopur duke e pare.
Merr telefonin dhe kthehet nga Mia.
-Qenka komisari i policise.Duhet te jete dicka me rendesi,perderisa po me merr kaq heret.
-Epo hapja pra, cfare pret?!
#Alo,shef .Po me thuaj.Ka ndodhur gje?!
#Sapo kemi nxjerr konkluzionin ne lidhje me ekspertizes qe beme ne shtepine e zonjushe Kiares dhe doja qe te ishit i pari qe ta merrnit vesh,pas problemit qe me the se kishe me te.
#Te falenderoj shume!Po me thuaj atehere ?
# Ne fakt ishim akoma te dyzuar pasi kishte disa fragmente qe spo na bindnin,por pasi pame disa kamera sigurie atehere e vendosem perfundimisht.Ajo vajze eshte nje aktore e persosur.
#Dmth ajo qe kisha menduar paska qene e vertete?!
#Po zoti Revington,e gjitha ishte e inskenuar.Eshte cdo gje e organizuar nga ajo vete.I kemi me kamera te filmuar,cdo gje.Ne fakt ishte treguar shume e kujdeshme,por kishte harruar vetem nje cep rruge pa ndrequr.
#Atehere me duhet te ruhem nga ajo skizoftenia.
#Nese deshiron do te sjell disa nga djemte e mije tju ruajne,sepse une smundem ta fus ne burg pa ndonje  arsye konkrete pasi dhe ne kete rast me nje avokat te mire del brenda dites.
#Do tju them une per cdo gje,sepse kam dhe nje grup te gatshme dhe vete,por nese do kem nevoje do tju telefonoj.Faleminderit per gjithcka.
#Asgje zoti Revington,thjesht bera detyren.
Pasi mbylli telefonin ai pa nga Mia duke tundur koken.
-Pra e kishte sajuar vete?!
-Po Mia sapo ma tha shefi.
-Ajo vajze eshte kaq e semure.
-Si mund te beje te gjithe kete gje vetem per te patur vemendjen tende.
-Nuk e di Mia,realisht nuk e di.Por sdua ta mbash mendjen aty.Ne sot jemi per udhetim.
Sot jemi per ne Bali apo harrove?
-Jo nuk harrova,por ma prishi qejfin.
-Ehaa tani hidhe pas kraheve ate,sot do behemi gati sepse jemi per pushime.
Eideni la telefonin siper komedines dhe ju afrua Mias duke e mbytur me puthje dhe duke kerkuar edhe me shume nga ai mengjes aq i bukur.Edhe Mia sigurisht nuk mund ti beje dot rezistence atij.
****
-Lu!Moter ,je bere gati?Si do ikim keshtu ne Bali?Deri para ca muajve me dukej enderr me vete.
-Po dhe mua Mia.Por pervec asaj une kam dhe prinderit.Nuk me lene te vij me ju pa i prezantuar me Robertin.Sikur te jem femije.
-Hahahahahahahah mire e kane.Po si do ja besh?Ke fol me Robertin?
-Po i thashe,Roberti gati eshte ne fakt.
-Po pse po merzitesh atehere?!
-Merzitem sepse gjithe jeten preferojne te me mbajne ne kontrroll dhe te dine cdo levizje timen.Me mos pas robi pak privatesi,vetem keto prinderit e mi kam pare keshtu.
-Cdo prind ashtu eshte.Cdo prind merakoset per femijen e vete dhe ska asgje te keqe.
-Ufff Mia ke te drejte.Po sa rrobash do marresh me vete?
-Ne fakt nuk e di,mua ma ka mbushur valixhen Eideni,me tha qe i kam blere te gjitha gjerat e nevojshme,por duhet te hap ti shikoj se sja kam fort besen per keto gjera.Gjithesesi merr vetem gjerat me te rendesishme.
Pjesen me te madhe te kohes pa rroba do jemi aty .
Te dyja vajzat ja plasen te qeshures dhe sic thonin ato ,muhabeti sjell muhabetin.
***
-Pra Bali?!
-E di ma ,e di qe te duket larg por do jete vetem per 1 jave.
-Hey,eshte cdo gje ne rregull.Une jam shume e lumtur per ty.Sa shume qe e doje kete udhetim.Me ne fund po te behet endrra realitet.E meriton zemer,ke nevoje te pushosh sic gjithmone ke enderruar.
-Sa me fat jam qe te kam ty per mama.
-Une jam me shume me fat qe kam nje vajze si ty.
-Se di si i ka shkuar takimi Lu-se,pasi do takonte prinderit me Robertin.
-Ooo sa mire ja mblodhi kembet dhe ai Lu-se dmth.
-Po po,por edhe Lu atij o ma.Jane fiks per njeri-tjetrin.
-Qofshi te lumtur  gjithmone,keshtu te 4-ert.
-Faleminderit ma.
E menjehere ju hodh ne perqafim.
***
-Lu.Me ne fund ma hape telefonin,kam 30 min qe ti bie.Si shkoi?
Lu spo fliste fare.
-Heyyy ka dicka qe nuk shkon?!
-Shkoi shume mire Mia.Prinderit e mi e dashuruan Robertin dhe me harruan mua fare.Roberti u be kryefjala e dites.
-Hahahahahahaha,o budalle ky eshte nje lajm shume i mire,tani boll u perkedhele.A jeni gati per sonte?
Duhet te shkojme ne aeroport me heret nese nuk e dini.
-Po,po Mia cdo gje eshte gati.Po shtrojme darken,sapo te hame darke do nisemi.
-Po dhe une me mamin po presim Eidenin,pasi ka shkruar te shoh babin.
-Super atehere.Flasim pak me vone se kam shume pune neper duar.
-Mire Lu,te puth.
***
-Sa shume po vonohet ky Eideni.
-Po merre ne telefon.
-Pse mendon se nuk e kam bere?Kushedi sa mesazhe i kam lene ne sekretarine telefonike.Po merakosem.
-Mia ,mos u bej merak.Do vij shume shpejt.
-Ka kaluar 1 ore qe nga hera e fundit qe fola dhe me tha po vij.
Ra dera dhe te dyja u ngriten menjehere.
-Ja e shikon qe erdhi.
Mia iku me vrap te hapte deren.
-Eiden,pse u....
-Komisar,ti ketu?Ne kete ore?Cfare ka ndodhur?
-Me vjen keq tju informoj,por zoti Revington ka pesuar nje aksident dhe eshte ne gjendje te rende.Ne njoftuam te atin e tij,por ai skishte guxim tju telefononte dhe erdha vete personalisht.
Mia filloi te djersinte,dhe vendi filloi ti vinte rrotull.
-Zonjushe...jeni mire?
-Mia...
Kjo ishte fjala e fundit qe Mia degjoi perpara se te humbiste ndjenjat...