Love, The Way You Are: A Rainbow's Love Story

Chapter 45: Deepest End

[After all the problems that come into our lives, we have overcome every trials of life, there is a rainbow that will show us to say that we have succeeded. Until the end of the story, you and I have eternal love.]

~Love, The Way You Are~

Bryan's Point of View

Kinabukasan.....

Hindi ako nakatulog kagabi para sa araw na ito, makikita ko na ulit si hubby sobrang saya ko na mayayakap ko na siya. May dala akong bouquet para sa kanya, alam kong alam niya na ikinasal na kami ni Sigrid ngunit may pag-asa pa kami sana mapatawad niya ako sa mga kasalanang naggawa ko sa kanya.

10:00pm na 30 minutes nalang ang oras makikita ko na siya hindi na ako makapag-hintay.

"Bryan?." agad akong lumingon sa aking likuran nang may tumawag sa akin. "I thought na nakakaalala ka na? Dreilan said last night?."

"Oo Mark naalala ko na ang lahat, nakikilala narin kita, nasaan si Nathan? Wala pa ba siya?."

"Nauna talaga ako sa kanila dahil gusto kitang maka-usap!."

"Haha bakit? Ano pag-uusapan natin?." sambit ko at lumapit naman siya sa akin at tumingin ng seryoso, magkatitigan kami ngayon mata sa mata.

"About Nathan? Something bad happened to Nathan past one month ago nang makarating kami sa Laguna!." hindi ko naman mapigilang magtaka sa sinasabi nila

"What happened to Ian? I'm curious actually kagabi pa noong kausap ko si Drei at Reign, ang weird pero bakit ayaw niyo sabihin sa akin? Ano bang nangyari?." sambit ko at nagsimula naman siyang magkwento

[Flashback]

Mark's Point of View

"Mabuti nalang tinawagan mo ako, baka kung hindi bumalik ako ng Manila para puntahan ka!" sambit ko sa kanya habang si Nathan ay nakatingin sa malayo kaya naman pinitik ko ang tainga niya.

"Arayyy!!! Ang Sakit nun ah!!." sambit niya at natawa naman ako sa sinabi niya

"Kiel? How to move on?." diretsong sambit niya sa akin

"That is not a question that deserves to answer by the others Ian! Ikaw lang ang makakasagot niyan!"

"But What if I didn't know the answer for my own question? Hanggang ngayon nasasaktan padin ako, tara nga samahan mo ako sa bar kung saan ka nag-iinom noon!."

"Hoy!! Sandali! Ano? Maglalasing ka?"

"Para makalimot baka effective ang alak sa problema ko!"

"Baliw ka hindi yan ang solusyon!."

"Tss. Kung ayaw mo akong samahan edi ako nalang! Ang dami mo pang sinasabi!." sambit niya sabay karipas ng takbo, wala naman akong naggawa alangang hayaan ko maglasing yun, kaya naman sinundan ko na siya.

Nang makarating kami sa bar, agad na pumunta si Nathan sa front seat ng menu.

"Kuya alak nga kahit ano! Basta yung makakalimot ako yung matapang sana pwede?." sambit niya sa bartender