تاتى يوم اسراء صحت لقت نفسها نايمه على صدر طارق وهو حاضنها جامد
اسراء:اووف انا مش قادره اقوم
وبتحاول تقوم طارق مسكها جامد
اسراء:طارق اوعى
طارق:ايه بس يا روحى
اسراء:انت ماسكنى مش عارفه اقوم
طارق:وتقومى ليه بس خليكى نايمه
اسراء:طارق بقا عايزه اقوم كفايه نوم لحد كده
طارق قام اتعدل وقومها معاه
طارق:ياحببتى احنا لسه متجوزين من اسبوع بس وطبيعى ننام كتيير
اسراء:نام انت طيب انا زهقت من النوم
طارق:فى حد يزهق من النوم وهو في حضن حبيبه
اسراء:انا
طارق:بس انا مبزهقش بس اللى انتى عايزاه عايزانا نقوم هنقوم عادى
وقام شايلها ودخل الحمام بيها
اسراء: اطلع برا يا طارق
طارق:نو نو هاخد شاور معاكى
اسراء:نو نو هتطلع برا
طارق:هو انا مقولتلكيش
اسراء:لاء
طارق:مش انتى لو رفضتى نستحمى سوا هنام تانى دلوقتى وانتى عارفه نومى بقا باخد حقى وانتى بتتعبى بعدها وهمارس حقى واخد حقوقى كزوج
اسراء:اووف ماشى وامرى لله
طارق:حببتى
واستحموا وطلعوا ولبسوا ونزلوا تحت قعدوا وبعد شويه الجرس رن
اسراء:ده مين ده
طارق:مش عارف مين الرخم ده اطلعى انتى فوق
اسراء:ليه
طارق:انتى بشعرك يلا اطلعى
اسراء طلعت وطارق فتح
طارق:هو انتوا اووف (نور وكريم)
نور:ايوه يا زفت جينا نعزمكوا على فرحنا
طارق:فرح ايه انتوا مش بعد اسبوعين
نور:لاء احنا قدمناه دخلنا بس الاول
طارق:اتهببوا
هما دخلوا
نور:انا طالعه لاسراء
طارق:تمام
هى طلعت
نور:سو
اسراء:نونى تعالى
نور:وحشتينى
اسراء:انتى كمان والله
نور: قاعده فوق ليه
اسراء:كنت تحت لما الجرس رن اخوكى قالى اطلعى فطلعت
نور:غيوور بس ايه الحلاوه دى
اسراء:يا بكاشه قولى سر الزياره دى
نور:فرحنا بكرا
اسراء:فرح فرح مبن
نور:انا وكريم يابنتى
اسراء:ده ازاى يعنى
نور:منا هقولك ماما وطنط مامت كريم اتخانقوا وكنا هنفركش بس بابا وانكل خالد اتكلموا وكده واتفقنا انا زكريم ان نتجوز بسرعه وديما العزال بس مقولتكمش عشان مزعجكمش ومعملتش حنه لانى رسمت الحنه معاكى وكمان انا اكتشفت ان صحابى كلهم مش بيحبونى يعنى وكانوا مصاحبنى عشان الفلوس وكمان انتى غيرتينى اوى للأحسن وهما مش عايزين كده فمليش صحاب غيرك انتى فقولت بقا الفرح بكرا وتانى يوم نسافر معاكوا شهر العسل على طول
اسراء:هييييه مبروووووك يا نونتى وحضنتها
نور:فرحانه اوى اوى اوى يس يس يس
اسراء:هلبس وننزل
نور:اشطا
اسراء لبست ونزلت
كريم:اهلا اهلا ازيك يا اسراء
اسراء:الحمد لله بخير الف مبرووك
كريم:الله يبارك فيكى ايه الجمال ده
اسراء:ربنا يخليك
طارق:متتلم يلا بدل اما اقوملك وشد اسراء قعدها جنبه
كريم:والله اصل اسراء حلوه اصلا احلويتى اكتر وطارق برده هو الجواز بيحلى كده
طارق:اوى اوى لما تكون بتحب اللى اتجوزتها تلقى الحياه بقت جنه وتلاقى نفسك مبسوط
كريم:اهو كلها النهارده وبكرا اشوف هتبقي جنه ولا جحيم
نور ضربته
كريم:بالراحه يا رفعت بالراحه
نور:رخم
كريم:ههههه وقعدوا اسراء قامت هى ونورعملوا فشار
وراحوا قعدوا مع بعض ياما وبعدين روحوا
طارق كان مضايق
اسراء:مالك مضايق ليه ملاحظه كده طول القاعده
طارق:اصلها بصراحه حاجه رخمه يعنى ايه ابقى انا وانتى لسه متجوزين وهنا يجوا شهر العسل معانا
اسراء:اصل هما كمان لسه متجوزين فريحين يقضوا شهر العسل وكمان انت تطول اختك تكون جمبك وقصاد عينك
طارق:انا عايزك انتى بس اللى تكونى قصاد عينى
اسراء:منا قصاد عينك اهو ومش هسيبك والله
طارق:الكلام الحلو ده ليه مكافأه
اسراء:ايه هى
طارق:مش هوجعك
اسراء:يابنى احنا عملنا امبارح
طارق: ده امبارح بقا انتى لسه فاكره
اسراء:هههههه
و..........تسكت شهر زاد عن الكلام الغير مباح
تانى يوم اسراء وطارق اتأخروا على ما يصحوا
نور فضلت ترن كتيير عليهم لما محدش زعلت
هما قاموا الساعه 12
اسراء:ينهار مش فايت طارق
طارق:نعم يا روحى
اسراء:قووم الساعه 12
طارق:وفيها ايه يا حببتى عادى كملى نوم
اسراء:قووم يا طارق فرح نور
طارق:اه نور اووف منهم لله وقام
هما استحموا وراحوا اسراء رتحتلها على طول لقتها من غير صحاب ومعاها الميكب ارتست بس ونور زعلانه
اسراء راحتلها بسرعه
اسراء:اسفه يا روحى
نور:لسه فاكرانى ماشى يا اسراء انا لوحدى من الصبح
اسراء:والله انا ظبط المنبه بدرى بس مش عارفه مرنش ليه او اخوكى طفاه والله اول ما قومت جيت انا اسفه وكمان انا لحقتك اهو لسه الساعه 1 معلش
نور:هو انتى منمتيش اول ما احنا مشينا
اسراء:هو اخوكى سابنى مش مهم خلاص بقا متزعليش انا معاكى اهو
نور:خلاص مبعرفش ازعل منك طارق فين
اسراء: راح لكريم
نور:تمام
هما جهزوا بقا
طارق كان عايز يروح لاسراء بس نور مكانتش بتداخله واسراء كانت مشغوله مع نور مكلمتهوش خالص
اسراء جهزت نور
اسراء:نور انتى جهزتى اهو خليكى هنا بقا لحد ما بلباكى يجيلك وانا هدخل اجهز انا
نور:تمام يا قمر
اسراء:انتى اللى قمر
نور لبسك ده
