𝒎'𝒍𝒂𝒅𝒚 | 𝒍𝒂𝒅𝒚𝒏𝒐𝒊𝒓 [✓]

epilogue'

Yayınlanma Tarihi:
23.11.2020

***

[5 saat sonra]

°Yazar°

Marinette telefonuna ardı ardına gelen mesajlara bakmaya üşeniyordu. O kadar çok mesaj vardı ki, keşke o notu yazmasaydım diyordu. Bazen kendisi bile ne zaman bu kadar duygusuz olduğunu düşünüyordu.

Yeni evleri NewYork'ta şehrin biraz dışında küçük müstakil bir evdi. Küçük bir mahalledeydi. Okulu şehrin içlerine doğru olan özel bir okuldu. Paris'e dair her şeyi unutmak yeni bir sayfa açmak istiyordu.

Onun küçük kwamisi de "o"nun gittiği gün onun için bitmişti. O yokken Uğurböceği olmasının anlamı yoktu. Mucizeleri bir daha kullanmamak üzere takı kutusuna koymuştu.

En sonunda gelen mesajlara dayanamayıp eskiden en yakın arkadaşı olan Alya'nınkileri okumaya başladı.

__________________________________________

Alya

Marinette!
Kızım o not neydi?
Sen iyi misin?
Lütfen cevap ver
Endişelenmeye başladım
Artık ben yokum da ne demek
Kendine zarar vermiyorsun di mi?
Marinette?
Hadi mesaja bak
Lütfen..
Nereye gidiyosun..
Lütfen söyle
Evinize gittim evde de yoksun
Taşındınız mı?
Lütfen sadece bir cevap ver

görüldü

Marinette hayatın sadece ona bağlıymış gibi davranıyorsun
Sen ondan önce de vardın
Sonra da olmalısın
O gitti diye kendini bitirme lütfen
Marinette
Sadece bir cevap ver

görüldü

Pekala..
Ne zaman konuşmak istersen yaz
Ben burdayım

görüldü

___________________________________________

Telefonunu sessize alıp uçağın camından yola bakmaya devam etti...

***

[2 saat önce]

Alya okul sonrasını Nino ve Marinette ile geçirmeyi planlanmıştı, öğle arasındna sonra Marinette yoktu. Onu telefonla aramayı düşündü. Elini çantasına attı. Eline bir kağıt geldi. Çantasından çıkarıp kağıdı okumaya başladı.

Alyaya,

Bu mektubu yazmak istemezdim.
Sen harika bir dostsun. Nino da öyle.
Ancak beni Paris'e bağlayan hiçbir şey kalmadı. Ailemin işleri çok kötü ilerliyor.
O yokken kendimi iyi hissetmiyorum.
O benim hayatımdaki her şeydi.
Onsuz bir hayat düşünemiyorum.
Size anlatmadığım çok şey var.
Bizimki basit bir aşk değildi.
Ben gördüm. Aşkımızın nelere yol açabileceğini.. Size anlatamayacağım
şeyler. Sizi çok seviyorum.
Bensiz de yapabilirisiniz.
Ben artık yokum.

Görüşürüz~
Sevgilerle Marinette

Göz yaşlarına engel olamamıştı genç kız. Yıllardır dostu olan bu kızın sadece bir aşk yüzünden bu kadar kötü duruma düşebileceğini bilmiyordu. Nino ona sarıldı.

***

[3 gün sonra - pazartesi - ]

-NewYork'ta-

Marinette yeni okulundaki ilk gün için yine gündelik kıyafetlerinden giydi. Okul servisini beklemeye başladı.

Okul servisi gelince bindi. Servistekilere göz gezdirdi. Biri ona çok tanıdık gelmişti ama kapşonu kapalı ve cama doğru baktığı için çok görememişti yüzünü. Tek boş yer orası olduğu için oraya oturmaya doğru gitti.

Çocuk kıza çaktırmadan bakmaya çalıştı. Çocuğun gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Kalp atışları hızlanmıştı. Kız nazik ses tonuyla konuştu.

"Ben Marinette, okulda yeniyim. Ya sen?"

Çocuk kafasını yavaşça çevirdi ve kapşonunu açtı.

"A-adrien.. Agreste"

-son-

***

Böyle bir yerde bitirmek istemezdim ama çok da üzücü son olmasına dayanamadım. Berbat bir kitap yazdığım için özür dilerim :(
2. sini şuanlık çıkarmayı düşünmüyorum. Takipte kalırsanız Marichat ve Adrinette kitapları yazacağım.

Görüşürüz~