close as strangers [COMPLETED]

[9] UNFAIR

hey guys! well andami kong suggestions na nakuha and may mga nag pm din sakin so ituloy na natin ito :)

and ps: si author nararanasan ngayon yung unang naka caps lock na question hahaha kaya hugot ako ngayon

●○●○●●○○

UNFAIR. yan yung iniisip ko sa tuwing magkasama silang dalawa ni claire, feeling ko isa akong babaeng pinaglaruan na pag nagsawa na iiwan nalang bigla, sa tuwing nakikita kong hinahalikan ni tyler si claire parang unting unti ako dinudurog

GAANO NGA BA KASAKIT MAGMAHAL NG TAONG MAY MAHAL NG IBA?

masakit.

sobra.

nakakatawa no? kasi kahit 1 percent wala na talagang pag asa na bumalik sa dati ang lahat,

pero bakit ganun? umaasa parin ako?

ang tanga ko

sobra hayss

brianne you're so stupid

so stupid.

"Depression" sabi ni tina. "diyesmiyos naman brianne! may sakit kana lahat lahat oh? alagaan mo naman sarili mo! lalake lang yan mapapalitan pa! napakadaming lalake sa mundo"

Nandito ang buong barkada sa may sala ng bahay, sinisigawan na ako ni tina pero nakatulala lang ako sa sahig iniisip at pilit na iniintindi lahat ng nangyayare saakin

two weeks na since nag declare yung doctor na may depression nga ako, tch great -_-

tumayo ako para umakyat na papuntang kwarto

pero bigla akong hinawakan ni mikhail sa braso at napaharap ako sakanya ng naka pokerface

"Brianne tama na naman oh? marami pang lalake diyan, may mas better pa sakanya" mahinahon na sabi ni mikhail pero sapat na para marinig ng lahat

"oo marami diyang iba, pero yung memories ko kay tyler hinding hindi mawawala" natulala silang lahat sakin, tinanggal ko yung pagkakahawak sakin ni mikhail at naglakad na paakyat

bigla naman ako napatigil ng magsalita ulit siya

"Di mawawala yung memories mo sakanya pero siya kinalimutan ka na, ang unfair diba?"

nagpatuloy na ulit ako sa paglalakad at pumunta sa kwarto

humiga nalang ako sa kama ko at sinaksak yung earphones ko sa tenga ko

Amnesia 5 sos

If what we had was real

How could you be fine

Cause im not fine at all

I remember the day you told me you we're leaving

I remember the make up running down your face

And the dreams you left behind it didn't need them

Like every single wish we ever made

I wish that I could wake up with amnesia

And forget about those stupid little things

Like the way it felt to fall asleep next to you

○
●
○
Cause im not fine at all

No im really not fine at all

I found myself standing and walking papunta sa terrace namin, pumunta ako sa may edge and take a deep breath

nag flashback lahat

from the day na nagkakilala kami

naging best friend

nanligaw siya

sinagot ko na siya

yung bigla nalang siya nawala

nagbalik

at pag balik niya...

may iba na siya at ang masaklap dun

wala na siyang naaalala

tuluyan niya na akong nakalimutan

"Lord forgive me, hindi ko na kasi talaga kaya"

after that tumalon ako from 3rd floor na terrace

ang naalala ko nalang that time ay si tyler, I love him

and I always will

○●○●○●●●

waaaaaa hahaha hugot si ms author ngayon ;)