close as strangers [COMPLETED]

prologue

●○○●●●●●○

what if, bigla nalang mawala yung taong mahal mo?

yung lalakeng akala mo makakasama mo habang buhay, yung lalakeng nagpapangiti sayo palagi, yumayakap sayo pag malungkot ka, nagagalit pag gumala ka, nagtetext sayo tuwing umaga ng sweet messages, tatawagan ka palagi para kamustahin, pupuntahan ka sa bahay para alagaan pag may sakit ka, kakantahan ka pag nagtatampo ka, hahalikan ka sa noo as a sign of respect, ichecheer up ka pag umiiyak ka, kasundo yung buong mag anak mo, yayakapin ka kahit corny yung jokes mo, sobrang magagalit pag may bumastos sayo at higit sa lahat yung akala mong binigay na talaga ng Dyos para sayo..

what if bigla nalang siya nawala? as in bigla nalang hindi siya nagparamdam, hindi nagt-text o tawag, hindi kana pinupuntahan sa bahay niyo, wala ka nang balita sakanya, hindi mo na nakikita sa school at wala na rin sa tinitirhan niya... anong gagawin mo kung ganon man ang mangyare? makaya mo kaya??

brianne's pov

"brianne" sabi ng babae sa tabi ko, ay bestfriend ko pala to nakalimutan ko na

"o?" sagot ko at tumingin sa couple na dumaan sa harap ko, magka akbay sila at halatang sobrang saya

hayss... naalala ko nanaman

"tulala ka nanaman best, kumain kana nga" napayuko naman ako at tinignan yung pagkain sa harap ko, ay oo nga pala kumakain ako kaya andito ako

"wala na akong gana, ikaw nalang" nabaling ulit yung tingin ko sa couple na asa harap ko na ngayon, nagaasaran silang dalawa at halatang napipikon na yung babae

flashback

"whooo! makakakain na rin sa wakas! kanina pa ako gutom"

sinabi ko at nagstrech ng braso, isusubo ko na sana yung pagkain sa bibig ko ng bigla siyang magsalita, at umirap sakin

"kaya ka tumataba eh, tsss"

nanlaki naman yung mata ko sa sinabi niya, ako?? mataba?? ugghhh

ang kapal naman ng mukha nito samantalang dati asar niya sakin payatot -_-

"anong sabi mo???????? >.

"taba! antaba taba mo na! hahahaha" kinurot niya yung pisngi ko at nanggigil, ansakit kaya nun!!! kaya pinaghahampas ko siya

end of flashback

"brianne! hoy brianne" kanina pa pala ako kinakausap nito, hindi ko nanaman napansin hayss

"sorry tina" yun nalang yung nasabi ko at naglakad palayo, hindi ko na rin kasi kayang tignan yung asa harap kong couple, sinasaktan ko lang yung sarili ko

"brianne, ano kaba? anim na bwan na, tanggapin mo na lang! wala na tayong magagawa" natigilan nalang ako sa sinabi niya at napaisip

anim na bwan narin pala...

"akala mo madali lang? ha? araw araw para akong pinapatay alam mo ba yun? gusto mo magpalit nalang tayo ng sitwasyon para maramdaman mo"

lumapit naman siya sakin at niyakap ako, naiyak na rin kasi ako, hindi ko mapigilan, hindi ko alam pero parang hindi ako nawawalan ng luha, araw araw nalang ganto

walang pinagbago

"hays best wala na kasi talaga tayong magagawa eh, tutulungan kitang kalimutan siya, move on"

napayuko naman ako, bumitaw sa yakap niya at sinabing

"sana pinatay mo nalang ako"

at nagsimula na akong naglakad palayo

○○○○○○○○○○

hi guys! newbie here =)