Kendimi sandalyeme bıraktığımda çevirmem gereken onca metinle göz göze gelmiştim fakat ilgimi çeken farklı bir şey olmuştu. O da kalemliğimin üzerine yapıştırılmış olan sarı postitti. Yerimde merakla diklendim ve postiti yırtmamaya özen göstererek e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KKD : 4 "MİKROFON MU YUTTUN"
Bir yanım çöpteki notu almak istiyorken diğer yanım boşver diyordu. Sıkıntılı bir nefes alıp bakışlarımı çöpten çektim.
Başıma ne geliyorsa bu çöp yüzünden geliyordu zaten!
İlerideki odanın kapısına daldı gözlerim sebepsizce. Uzun uzun baktım aklımdaki düşüncelerle birlikte. Ellerimi göz pınarlarıma bastırdım. Ağlamak istemiyordum..
Baktığım kapı açılıp içeriden Miran çıkınca ellerim usul usul indi gözlerimden. Tam ofisten çıkacakken ona olan bakışlarımı fark edip olduğu yerde durdu. Gözlerimiz kesiştiğinde bakışlarımı farklı yere çekmek istedim ama başaramadım. O da bakışlarını çekmeyince kenetlenmişti sanki gözlerimiz. Normalde olsa ofisteki onca kişinin önünde bunu asla yapmazdım.
Nedense kendime engel olamamıştım.
"Reyyan." Harun'un sesiyle yerimde sıçrayarak Miran'la olan göz temasımızı bozdum. Kendime gelmek amacıyla kafamı sağa sola salladım.
"Efendim Harun."
"Benim bugün işim az da yardım edebileceğim bir şey var mı diye soracaktım?" Harun'la her zaman yardımlaşırdık. Kimin işi ilk biterse diğerine yardım ederdi. Gülümseyerek birkaç kağıdı elime aldım.
"Şunları yapsan fena olmaz aslında." O da gülümseyerek elimdeki kağıtları aldı.
"İyi misin?"
"İyiyim, ne oldu ki?"
"Bilmem, garip görünüyorsun." Derin bir nefes alıp saçlarımı karıştırdım.
"Aslındaa.." dedim son harfi uzatarak. Harun'a anlatmakta bir sakınca görmüyordum. Bu yüzden rahat bir şekilde konuşmaya başladım. "Bir not buldum masamda. Garipsedim nedense.."
"Not mu.. Nerede? Belki yazısını tanıyabiliriz." Yazıya fazla dikkat etmemiştim ama tanıdık olsa fark ederdim.
"Aman biri dalga geçiyordur, boşver. Hem çöpe attım zaten." Harun anlayışla kafasını salladı. Ayağa kalkarak üzerimi düzelttim.
"Neyse ben bir lavaboya gideceğim."
"Tamam." Lavaboya doğru ilerlerken aklımı karıştıran iki şey vardı. Değeri paha biçilemez olan tokam ve saçma not..
Tokayı atmamam gerekiyordu..
Lavabonun hemen yanındaki temizlik odasının kapısıyla göz göze geldim. Kendimi bildim bileli bu odadan ürkmüştüm. Tam lavaboya gireceğim esnada temizlik odasının kapısı açıldı ve içeriye doğru çekildim.
