•Dawno, dawno temu•

118 11 7
                                    

Siedziałem spokojnie na fotelu naprzeciwko kominka. Pamiętam jak kiedyś jeszcze podczas wojny marzyłem o takim spokojnym życiu, i wreszcie mam stu-procentową pewność, że nikt mnie nie zaatakuje.

Lecz moje życie i tak się zmieniło. Teraz w swoim domu mam dwóch sy- chłopców...

Niedawno nie mieszkałem sam...

Pamiętam dokładnie ten uśmiech małego jednookiego chłopca, który był dla mnie najważniejszy. Te piękne białe włosy i radość z życia...

Ale dlaczego chciał je szybko skończyć?
__________________
Wiem że krótko, ale spróbuje napisać dzisiaj trochę więcej ^^
Paaa

•Dzieci moich Wrogów•Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz