Zawgyi
" ရိေပၚ ငါျပန္ၿပီ ေနာက္ေန႔မွေတြ႕မယ္ "
" ဟုတ္ၿပီ ယဲ့ယဲ့ ဘိုင့္ဘိုင္ "
ရိေပၚေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကထြက္သြားလဲမသိ.. မရွိေတာ့ေပ။
ထို႔ေနာက္ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္ ထမင္းဗူးကိုဆြဲကာ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
လမ္းၾကားတစ္ခုေရွ႕အေရာက္ အထဲမွဆူညံသံမ်ားၾကားသည့္အတြက္ ရိေပၚခဏၿငိမ္ၿပီးနားစြင့္ေနမိသည္။
" သူ႔ကိုျပန္လႊတ္ေပးေတာ့ "
" ေနပါဦး အဲ့ေလာက္လြယ္လား မင္းတို႔လူကငါတို႔ဆီအရင္လာရန္စတာေလ "
" ေတာင္းပန္ၿပီးၿပီေလ မေက်နပ္ေသးဘူးလား "
" ဟက္ .. ေတာင္းပန္႐ုံနဲ႔ၿပီးေရာလား အခန႔္မသင့္ရဲ့သူေသသြားနိုင္တယ္ သိရဲ့လား "
ေရွာင္းက်န႔္အသံထင္သည့္အတြက္ ရိေပၚ လမ္းၾကားထဲဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
" ရိေပၚ မင္းဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ "
" သူ႔ကိုခ်ဳပ္လိုက္ အျမန္ "
" ဘာ.. ဘာလုပ္တာလဲ "
" Alex..!! မင္း မဆိုင္တဲ့သူကိုဆြဲမထည့္နဲ႔ ခုခ်က္ခ်င္းသူ႔ကိုလႊတ္ေပး "
" အဲ့ဒါဆို မင္းဘက္ကအရင္ငါ့လူကိုလႊတ္ေပးေလ "
" ဟာကြာ.. ေဟာက္ရႊမ္း လႊတ္ေပးလိုက္ "
" တကယ္လႊတ္ေပးမွာလား ေရွာင္းက်န႔္ သူ႔ေၾကာင့္ က်ိရန္လက္က်ိဳးမလိုျဖစ္သြားတာေနာ္ "
" ... မတတ္နိုင္ဘူး လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ "
" .... သြားေတာ့ ေဟ့ေကာင္ "
" မင္းသူ႔ကိုလႊတ္လိုက္ေတာ့ Alex "
" ေအးေဆးေပါ့.. ေဟ့ ရိေပၚ ဟုတ္လား ? မင္း ေယာက်ာ္းေလးေရာဟုတ္ရဲ့လား ဒီႏုဖတ္ေနတဲ့အသားအေရနဲ႔ .. အနံ႔ေလးကလည္းသင္းေနေရာ "
" ငါ့ကိုလႊတ္ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" Alex.. ငါရန္ထပ္မျဖစ္ခ်င္လို႔ ၿငိမ္ေနတာေနာ္ ခုခ်က္ခ်င္း မင္းရဲ့ရြံစရာလက္ထဲကေန သူ႔ကိုလႊတ္လိုက္ "
