Zawgyi
ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေရွာင္းက်န႔္ ဆိုင္ကယ္မွန္ေပၚမွသူ၏ပုံရိပ္ကိုအခ်ိန္အေတာ္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။အျပင္ပန္းကၾကည့္လၽွင္ ေအးေဆးသည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း ဘယ္သူမွမျမင္နိုင္ေသာ သူ၏ရင္ထဲတြင္ေတာ့ ၿပိဳင္ကားအစီးတစ္ရာေလာက္ျဖတ္ေမာင္းေနသည့္ႏွယ္...
သူ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုေနာင္တရခ်င္ေနမိသည္။သို႔ေသာ္ ၿမိဳ႕တြင္းစာၾကည့္တိုက္ေရွ႕တြင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခႏၲာကိုယ္သည္ကား စိတ္၏ဆန႔္က်င္ဘက္တြင္ျဖစ္ေနသည္။ေရွာင္းက်န႔္သည္ကား ဘယ္ေသာအခါမၽွ စာၾကည့္တိုက္ကိုလာေလ့မရွိေပ။စာဖတ္သည့္ကိစၥမွု သူအားသန္ရာမဟုတ္။စာအုပ္တစ္အုပ္မေျပာႏွင့္ စာတစ္ေၾကာင္းဖတ္ၿပီးအမ်ားႀကီးေတြးတတ္သည့္သူမဟုတ္သျဖင့္ စာဖတ္ျခင္းကသူႏွင့္မကိုက္ညီဟုခံယူထားေလသည္။သို႔ေပသိ ဒီေန႔ကေတာ့ ထူးျခားသည့္ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ေပသည္။
ေရွာင္းက်န႔္ ခဏတာစာၾကည့္တိုက္ဘက္ေငးေမာၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ အိတ္ထဲရွိဓာတ္ပုံေဟာင္းေလးတစ္ပုံထုတ္ကာ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ျပဳံးလိုက္ေလသည္။ထိုပုံတြင္ ရိေပၚ က ေရွာင္းက်န႔္ပါးတစ္ဖက္ေပၚအား သူ၏နီရဲရဲႏွုတ္ခမ္းပါးတစ္စုံကိုကပ္ထားလ်က္ရွိသည္။သည္ပုံသည္ကား ေရွာင္းက်န႔္အိမ္သို႔ ရိေပၚစာလာလုပ္တုန္းကရိုက္ထားသည့္ပုံျဖစ္သည္။ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ သူ႔ဆံပင္သည္ အနက္ေရာင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ နဖူးေပၚသို႔ဝဲတဲတဲျဖင့္အလြန္ကေလးဆန္လွသည္။ပုံကိုတစ္ဖက္သို႔လွန္လိုက္လၽွင္ " You're always mine and I'm always yours " ဆိုသည့္ ရိေပၚေရးထားသည့္စာေၾကာင္းေလးကိုေတြ႕ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ႏွလုံးသားေလး ဟိုးေအာက္ဆုံးထိထိုးက်သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။
ပုံေလးအားအိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ၿပီး မၾကာေသးခင္ကမွျပဳလုပ္ထားသည့္ စာၾကည့္တိုက္ကဒ္ေလးအားထုတ္ကာ တံခါးေပါက္ဆီသို႔ဦးတည္သြားလိုက္ေလသည္။ဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပင္ စာအုပ္အေငြ႕အသက္မ်ားႏွင့္ တိတ္ဆိတ္မွုသည္ သူ႔အားႀကိဳဆိုေနသည္။ထိုအေျခအေနအား ေရွာင္းက်န႔္မႀကိဳက္ေသာ္ျငားလည္း ရိေပၚအတြက္လုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။အသက္ဝဝရွူလိုက္ကာ စာအုပ္စင္ၾကားေတြအတိုင္း ေလၽွာက္သြားလိုက္ၿပီး ေတြ႕သည့္စာအုပ္ခပ္ထူထူတစ္အုပ္ကိုယူလိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ စႀကႍအတိုင္းဆက္ေလၽွာက္သြားလိုက္ေသာ္ သူေမၽွာ္လင့္ေနေသာသူသည္ တစ္ေနရာတြင္ထိုင္ကာ စာအုပ္ကိုစိတ္ဝင္တစားဖတ္ရွူေနေလသည္။
ေရွာင္းက်န႔္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိသလို ဒီတိုင္းသာရပ္ေနမိၿပီး တိတ္တဆိတ္ကိုယ့္ဟာကိုယ္က်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။
