Nisa ya sarılmak dünyanın en güzel şeyi..
"Hayır,hayır,bunu yapamam Nisa" Nisa yı ittim. Gözleri ağlamaktan şişmişti, yüzü perişandı. Bana bakıyordu "Tamam, git!" dedi. Kızgındı. "Nisa çok pişmanım."
Nisa sakinledi. Sesi yumuşadı. "Neden?" Alaycı bir tavır aldı yüzüm.
"Seninle geçirdiğim bunca yıl, seninle paylaştığım bunca şey için. Anılarımız, kavgalarımız her şeyimiz için. Geçen bunca yıla acıyorum.. Çok.."
Nisa' nın yüzüne baktım.. Yüzü soğumuştu.. Sanırım beni ilk kez böyle görüyordu.
Arkamı döndüm. Gitmek üzereydim. Nisa ağlayarak "Sevgilin güzelmiş"
Aldırmadım.
💥AŞK💥
Mekana girdim. Zeynep oturmuş beni bekliyordu. "Cemal?" Sarıldı. Gözünden akan gözyaşını sildim. Fısıldadım. "Ağlama" Başını omzuma yasladı. Elleri belime ilk kez bu kadar sıkı bağlanmıştı.. Sesim soğuktu. "Hadi gidelim" Zeynep çaresizce başını salladı.
💥AŞK💥
Kolumda uyuya kaldı. Uyandırmak istemedim. Yavaşça yatağına yatırdım. Üstüne bir battaniye örttüm. Eğildim.. Saçlarını okşadım "Arkadaşım"
Telefonum çaldı gece saat 12 idi. Kimdi bu? Telefona baktım "Alo? Kimsiniz?" Numara kayıtlı değildi. "Alo?" Sinirlendim. Telefondan alaycı bir gülüş geldi. "Hey, hey sakin ol benim" Kafam soru işaretleri ile doluydu. Tam o sırada "Nisa elimde. Canı tehlikede." dedi. Şaşırdım
"Ne?!"
"Hey, merak etme ona bişey yapmam. Bir şartla.."
"Neymiş o şart?"
"Zeynep, onu bana getir. Sorulucak bir hesabım var" Nisa arkadan seslendi. Sesi boğuk boğuk geliyordu.
"Cann beni kurtarr!!" Adam susturdu "Bağırma, sessiz ol!!"
Telefonu yüzüme kapadı.
Napıcam ben?
Beni seven, sırdaşım arkadaşım mı? Yoksa hiçbir zaman umrunda olmadığım, adını bile anmak istemediğim Nisa mı?
İkiside "ARKADAŞIMDI!"
Seçim yapmak çok zordu..
Ama kararımı verdim
.....
Kısa olduu kb💙
