Hayır olamaz, bu nasıl olur? Hani Nisa kaçırılmıştııı.. Hepsii ya yalan mıydıı? :/
O gece karar verdim. Nisa ' yı onu orda bırakamazdım. Ertesi gün Zeynep' e anlattım.. Herşeyiii..
Zeynep şaşırdı "Kim olabilir Can? Benimle ne işi var?"
"Bilmiyorum Zeynep, tek bildiğim bir an önce bir şeyler yapmamız gerektiği"
"Ama ne?!"
Bir fikrim vardı. Zeynep'e anlattım. Onayladı. Yüzünde sinsi bir gülümseme vardı.
Beni o gece arayan kişiye mesaj attım. Konum attı. Siyah arabama bindik.
Planımız şuydu; Zeynep arabadan inmeyecekti. Ben mekana giricem. Nisa' yı alıp çıkacaktım. Ama işler öyle gelişnedi. :/
Zeynep "Dikkatli ol!" başımı salladım. "Geldik"
"Sen burada kal sakın çıkma!! Ben halledicem" dedim. Başını salladı.
Konum attığı yere girdim. Yıkık dökük bir yerdi. Karşımda dikilen bir adam vardı.
Gözüm Nisayı aradı. "Nisa nerede?" Adam kahkaha attı. Yüzünde bir maske vardı.
Yıkık kapalı bir odayı işaret ederek."Orada" dedi. Gösterdiği yere doğru adım attım.
"Hey hey! Sakin ol!" Gülümsedi. "Zeynep, o nerde?"
Ne demeliydim.. "Arabada" Adam kızdı.
Bağırarak "Buraya getir"
"Nasıl inanayım sana?"
O sırada odadan Nisa'nın sesi geldi. "Can! Burdayım"
Bu ses çok gerçekçiydi. Nasıl bilebilirdim yalan olduğunu..
Zeynep arkamızdaydı. Kendinden emin bir şekilde "Geldim"
Ben kızdım. Ama Zeynep gelmişti. Ne değişirdi ki?
Adam Zeynep' i alıp gitti. Arkadaşım gözümün önünde onunla gitti. İsteyerek.
Odaya baktım. Neee?! Nisa yoktuu. Yıkıldım. O sesi önceden telefona kaydetmiş. Sonrada açmıştı... Nasılll onaa inandımmmm????
Yere çömeldim. Arkamdaki duvara yaslandım. Ağladım. Hemde çok. O sırada bir ses geldi "Hey!! Ağlama!" Bu ses telefondan geliyordu. Telefonu elime aldım. "Şimdi izle. Sadece izle!"
Telefonda bir video belirdi. Nisa "Selam Cemoo! Ben kaçırılmadımm." Kahkaha attı. "Sadece bir oyunduu." Durmadan gülüyordu.
"Ha bi de bak! Biz Barışla çok mutluyuz. Yaptıkların boşa gitti!!!"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
