The Loxwill Academy

♣️1♣️

Andy'nin Gözünden

"Nasılsın" dedi soğuk ses, o seste daima bir sır vardı.

Bana o kadar ciddi ve eğlenir bir ifade ile bakıyordu ki, elimi kesen halatları unutuyordum.

O gözlere tekrardan baktım. suratı buz kesmiş gibi ifadesizdi.

Bana bakarak tebessüm etti, ama o tebessüm içimi ısıtmadı eskisi gibi

ben düşüncelerle boğuşurken ani bir hareketle üzerime yürümeye başladı. ellerim bağlı olduğu için ne yapacağımı bilemeyince anlık olarak gözlerimi kapamam gerekti.

Bana zarar mı verecekti

Onu eskisi gibi sevemezdim. Hem de asla

üzerime gelene kadar bunları düşünüyordum. göz göze gelene kadar... Şaçımı okşayacak kadar nazik tutarken bir o kadar sert ve ani bir şekilde kendine çekiyordu

Vişne kırmızısı dudaklarını kulak hizama getirene kadar yavaş ama acımasızca çekti bir an kafa derimin koptuğunu sanmıştım.

Kafam zonkluyordu görüşüm hafifliyordu,

sonra durdu

nefesini hissediyordum sıcaktı bu beni ürkütüyordu.

O an kafamda onunla yaşadığım anılar canlandı. Sıra ile yavaşça kafamdan film şeridi gibi geçiyordu onunla göle gittiğimiz anı ile kendime geldim ve kafama dank etti. Buradan çıkmalıydım.

Nefesi kesildi ve ağızından nazikçe "Neden Buradasın" sözcükleri döküldü.

Neden buradaydım biliyordum.

Bir şeyler söylemek istedim ama kelimeler ağzıma incecik bir bant sayesinde tıkanıyordu. H er konuşmak istediğimde acı veriyordu.

Bana masumca baktı ''Ağzındaki bantı çıkarsam mı?" dudaklarını büzerek "çıkartayım bari"dedi.

Nefesim kesilmişti bantı bir anda çıkartıp attı. Hiç umursamıyordu. Ağızım yanıyordu. Hasta gibi hissediyordum, boğazım düğümleniyordu ama konuşmama engel değildi.

Güçlü kalamıyordum, daha bana ne yapacaklarını bile bilemiyordum.

Çaresizce ağlamaya başladım ama sessiz değildi çığlık çığlığa yardım ister gibiydi.

Etrafıma bakmaya çalıştım görüşüm bulanık olduğu için pek bir şey seçemiyordum. Kendimi zorlayarak nerede olduğumuzu saptamaya çalıştım. Bir an olsun görüntüler netleşti, burası otopark gibiydi duvarlar grinin en acımasız tonu yerler buzul kadar soğuktu, burası okulun bodrumuydu.

Kafam yerine gelmeye başlamıştı okuldan çıktıktan sonra Margo ile eve gidiyordum ondan sonra Margo'nun edebiyat notlarını bodrumda unuttuğumuzu fark etmiştik. Margo'nun eve gitmesi gerekiyordu ve notları hocaya teslim etmesi için üç günü kalmıştı eve vardığımızda fark etmiş olsam da okulun kapanmadığını tahmin ederek ona notları pazartesi erkenden okulda vereceğimi söylemiştim. Notları almak için okula dönmüştüm ama... sonrası yoktu bayılmış veya bilincimi kaybetmiş olmalıydım saat kaçtı hiçbir fikrim yoktu bu pozisyona nasıl geldiğim ile ilgili de bir fikrim yoktu.

Hala ağlıyordum ve bir ses ile başka bir şeyi anladım odada tek değildik.

İkinci ses "Sessiz olursan bu iş daha kolay ve kısa olur Andy." dedi.

Bu sesi de tanıyordum ama kim olduğunu çıkaramıyordum.

Görüş hizamdaki kişi yırtık ve dar kot pantolonundan bir şey çıkarttı ve şıngırdadı.