Oh My Lovely Dasey!!

part(20)

Part(20)

မီးမ်ားလင္းထိန္ေနေသာျကီးမားသည့္ျခံဝင္းက်ယ္ႀကီးအတြင္းသို႔...ကားနီေလးမွာေမာင္းဝင္လာခဲ့သည္...

"ဝိုး....ငါ့လူႀကီးက..အရမ္းခ်မ္းသာတာပဲ"
ေဒစီမွာပါးစပ္ေလးဟကာ...မ်က္စိတဆံုးလိုက္ၾကည့္လ်က္...ပါလာသည္..

႐ွဲ႔ရန္ခ်န္းမွာ..အံျသေနေသာကေလးငယ္ေၾကာင့္
တိတ္တဆိတ္ျပံဳးကာ...ကားကိုခပ္ေျဖးေျဖးသာေမာင္းႏွင္လိုက္သည္..
သို႔မွသာ..သူ႔ကေလးငယ္ၾကည့္လိုတာကိုေသခ်ာၾကည့္လို့ရမည္မဟုတ္ပါလား..

ေပၚတီေအာက္ကားကိုရပ္ၿပီးေနာက္...
႐ွဲ႔ရန္ခ်န္းမွာ..အံ့ျသေနေသာကေလးငယ္အား

ကားေပၚမွဆင္းရန္လက္ကမ္းေပးလိုက္သည္..

"ကိုယ့္ရဲ႕မင္းသမီးေလး..ႂကြပါခင္ဗ်ာ"

ဦးၫြတ္ကာ.လက္ကမ္းေပးေနေသာလူႀကီးေၾကာင့္..ေသခ်ာပင္မၾကည့္ရဲေတာ့ေခ်..

ကားေပၚမွတြန္႔ဆုတ္စြာခပ္ေျဖးေျဖးဆင္းလာေသာကေလးငယ္ေၾကာင့္...

႐ွဲ႔ရန္ခ်န္းမွာ..မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ..ခပ္ျမန္ျမန္ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္.

"အင့္........"

ေဒစီမွာ..သူ႔အားမ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနၾကေသာ..အေစခံတန္းႀကီးေၾကာင့္....လူႀကီး၏ရင္ဘတ္ထဲသို႔သူ႔ေခါင္းအားထိုးဖြက္လိုက္သည္...

"ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုယ့္ရဲ႕မင္းသမီးေလးက..ဟင္."
ႏူးညံၿပီးေခ်ာ့ေမာ့သလိုေမးလာတဲ့လူႀကီးေၾကာင့္.
႐ွက္တာေရာ..ငိုခ်င္တာေရာ.

အင့္.....သူမ်ားကညအိပ္ဝတ္စံုႀကီးနဲ႔ဟာကို..အင့္ျပဴးျပဲပီးၾကည့္ေနၾကတာကို
Sob...sob...႐ွက္တာေပါ့လို႔

အီ...း..လူႀကီးေၾကာင့္....အင့္....သူမ်ားေတြဆိုေယာက္်ားအိမ္လိုက္ရင္လွလွေလးဝတ္ၾကတာ...ရြတ္..ေဒစီအသာက်မွ..ညအိတ္ဝတ္ႀကီးနဲ႔...အီး....ရြတ္...
သူမ်ားအဝတ္လဲပါဦးမယ္ဆိုတာကို.

.sob...sob...sob......

႐ိုက္ငိုလ်က္..သူ႔အာရန္ေထာင္ေနတဲ့အဆိုးေလးေၾကာင့္...ရယ္ေမာခ်င္စိတ္ကိုေအာင့္ကာ..
ျပံဳးစိစိျဖင့္ၾကည္ေနၾကတဲ့အေစခံမ်ားကို...